Ξεπλένοντας Ναζί

Το έργο ενός βραβευμένου με Πούλιτζερ αμερικανού δημοσιογράφου καταγράφειτην κυνική «λεύκανση» εγκληματιών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την εγκατάστασή τους στις ΗΠΑ στο όνομα του αντικομμουνιστικού αγώνα
Μεταξύ των Ναζί στα τέλη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν δημοφιλής ο όρος «Persilscheine». Με πρώτο συνθετικό τη μάρκα του πασίγνωστου απορρυπαντικού της γερμανικής εταιρείας Henkel, όριζε τα έγγραφα εκείνα - βιογραφικά, συστάσεις, συστατικές επιστολές - που θα εκκαθάριζαν το λερωμένο παρελθόν κάποιου στελέχους του καθεστώτος και θα το απέδιδαν στη μεταπολεμική κοινωνία λευκό σαν φρέσκια μπουγάδα. Τα προγράμματα του ξεπλύματος ήταν αρκετά. Η διαφυγή στη Νότια Αμερική με άλλη ταυτότητα και προσωπικότητα, όπως έγινε με τον Αντολφ Αϊχμαν, τον αρχιτέκτονα της επιμελητείας του Ολοκαυτώματος. Η συνεννόηση με τους Συμμάχους για στρατιωτικές παραχωρήσεις, όπως στην περίπτωση του Καρλ Βολφ, στρατηγού των SS που αντάλλαξε έπειτα από διαπραγματεύσεις με τον αμερικανό επικεφαλής κλιμακίου κατασκοπείας και μετέπειτα αρχηγό της CIA Αλεν Ντάλες την πρόωρη παράδοση των μονάδων του στην Ιταλία το 1945 με την αποσιώπηση της συμμετοχής σε ιδιαιτέρως ειδεχθή εγκλήματα πολέμου και τον απρόσκοπτο μεταπολεμικό βίο του στη Γερμανία. Η συνεργασία με τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ σε αντισοβιετικά δίκτυα της ψυχροπολεμικής Ευρώπης, δείγμα των οποίων αποτελεί η πολιτεία του «χασάπη της Λυών» Κλάους Μπάρμπι στη Βαυαρία των αρχών της δεκαετίας του '50. Τέλος, η μετεγκατάσταση στις ΗΠΑ, όπου επιστήμονες, ερευνητές, διοικητικοί υπάλληλοι και πρώην κατάσκοποι απέβησαν αυτό που ο αμερικανός δημοσιογράφος των «New York Times» Ερικ Λίχτμπλαου περιγράφει στο εξαίρετο ομώνυμο βιβλίο του ως «οι Ναζί της διπλανής πόρτας».  
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
   του Μάρκου Καρασαρίνη, www.tovima.gr, 7.1.2017