Το γεγονός ότι το δημιούργημα της πολύ καλής πεζογράφου Νίκης Τρουλλινού λειτουργεί όχι ως μυθιστόρημα αλλά κάπως έτσι (καθώς τόσο ο μύθος, όσο και η τεχνική δόμησης, παραπέμπουν σε μεταμοντέρνα έργα, λογοτεχνικά ιδιάζοντα και συγγραφικά σύγχρονα) μας δίνει τη δυνατότητα να το εξετάσουμε σημειολογικά, να βρούμε δηλαδή τα στοιχεία εκείνα που το χαρακτηρίζουν, πάνω στα οποία στηρίζεται, τους πυλώνες οι οποίοι το κρατούν γερά ώστε να μη γλιστρήσει, παρά τις πολύ καλές έως στέρεες παραμέτρους, με τις οποίες κατασκευάστηκε.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Χρίστος Παπαγεωργίου, diastixo.gr, 12.5.2020
Το καλάθι σας είναι άδειο!