Aσλί Ερντογάν ή πώς τρομοκρατεί η Λογοτεχνία

Ποια είναι όμως αυτή η Ασλί Ερντογάν, στην οποία εστίασε το μένος του το καθεστώς Ερντογάν; Πώς ο εκδυτικισμός σφραγίζει τη στάση ζωής της;
Στις 17 Αυγούστου η τουρκική δικαιοσύνη διέταξε τη σύλληψη και προφυλάκιση της συγγραφέως Ασλί Ερντογάν με τις κατηγορίες της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση και υπονομεύσης της εθνικής ενότητας. Η τρομοκρατική οργάνωση στην οποία αναφέρεται το δικαστήριο δεν είναι άλλη από τους Κούρδους αυτονομιστές, και η «συμμετοχή» της συγγραφέως σε αυτήν, δεν είναι άλλη από την ιδιότητά της ως «συμβούλου» στην εφημερίδα Özgür Gundem. Μία ιδιότητα η οποία, σύμφωνα με τον τουρκικό νόμο περί Τύπου, δεν συνεπάγεται καμία απολύτως νομική ευθύνη. Δύο μέρες αργότερα, μετά από έρευνα της αστυνομίας στο διαμέρισμά της στην Κωνσταντινούπολη, κατά την οποία δεν βρέθηκε τίποτα ύποπτο πέρα από κάποιες σημειώσεις και κείμενά της, γραμμένα όλα τους τις μέρες του τουρκικού «Ιουλιανού πραξικοπήματος», η συγγραφέας συνελήφθηκε και οδηγήθηκε στις γυναικείες φυλακές του Μπακίρκιοϊ. Παρέμεινε 132 μέρες φυλακισμένη κάτω από εξαιρετικά άσχημες συνθήκες, ιδίως στην αρχή. Τέθηκε σε απομόνωση και στερήθηκε το πρώτο 48ωρο, όχι μόνο την ιατρική αγωγή που έπαιρνε για μείζον πρόβλημα της υγείας της αλλά ακόμα και το ίδιο το νερό. Παρόλο που κινητοποιήθηκαν αμέσως στην Τουρκία φίλοι και αναγνώστες της, φεμινιστικές οργανώσεις και ομάδες υποστήριξης των πολιτικών κρατουμένων, η έντονη κινητοποίηση στα σημαντικότερα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και δη στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία και στις Σκανδιναβικές χώρες, όπου είναι ήδη αναγνωρισμένη συγγραφέας, ήταν αυτή που απάλυνε κάπως -σύμφωνα με τα ίδια της τα λόγια- τις συνθήκες κράτησής της, οι οποίες παρέμειναν ωστόσο δύσκολες μέχρι τέλους. Στις 23 Δεκεμβρίου διατάχθηκε η υπό όρους αποφυλακίση της ενόψει της δίκης «Özgür Gundem», στα πλαίσια της οποίας και η ίδια θα δικαστεί. Ως πρώτη δικάσιμος ορίσθηκε η 2α Ιανουαρίου 2017. Η συγγραφέας αποφυλακίστηκε τελικά στις 29 Δεκεμβρίου, και βρίσκεται σήμερα στην Κωνσταντινούπολη, εν αναμονή της τρίτης δικασίμου, που έχει οριστεί για τις 14 Μαρτίου 2017.
Για όσους από μας γνώριζαμε την Ασλί προσωπικά, κι έχω την τιμή να την θεωρώ από το καλοκαίρι του 2000 φίλη μου, η είδηση της σύλληψής της έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Όχι γιατί αγνούσαμε ή δεν μπορούσαμε να φανταστούμε το αδηφάγο, όλο απορίες κι ερωτηματικά βλέμμα της στους δρόμους της Πόλης τη νύχτα εκείνη της 15ης προς 16η Ιουλίου, πόσο μάλλον που η νύχτα ήταν για αυτήν πάντα πηγή έμπνευσης και σχολείο ζωής, αλλά γιατί γνωρίζαμε την ευαίσθητη και φιλάσθενη φύση της, την εγγενή της απέχθεια σε κάθε μορφή βίας, αλλά και τον παθιασμένο με τη δικαιοσύνη συνάμα χαρακτήρα της.  Ένα πάθος στενά συνδεδεμένο σε αυτήν με το πάθος της γραφής, μέσα από την οποία είχε αρχίσει από τα πρώτα της βιβλία να αποκαλύπτει -αναζητώντάς τον η ίδια- τον εαυτό της, σε τόπους και μέρη «εξωτικά και μαγεμένα», τα οποία δύσκολα ωστόσο οι ξένοι τουρίστες κι οι αναγνώστες της τουρκικής λογοτεχνίας  συσχετίζουν με την Τουρκία.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
   της Άνθης Καρρά, The Greek Report τ.19, 26.1.2017