Είναι αληθινά απίστευτο το πώς μια απλή ιστορία (απλοϊκή θα έλεγα, αν δεν εμπεριείχε όλα τα χαρακτηριστικά του φανταστικού παραμυθιού, τα οποία της δίνουν μια υπερβολική οντότητα) μπορεί να λειτουργεί τόσο θετικά στην αναγνωστική διαδικασία, μπορεί να εξυφαίνει έναν ολόκληρο μύθο, ο οποίος θέτει και στόχους κωμωδίας και μπορεί παράλληλα να αφήνει υπόνοιες σύγκρισης και ομοιότητας του περασμένου αιώνα και της σημερινής ιστορίας της πόλης του Βόλου (μια που αυτό είναι το μέρος όπου συμβαίνουν όλα αυτά τα παράλογα και εξωφρενικά). Πράγματι, ο Ζαχαρίας Σκριπ και ο βοηθός του (δημοσιογράφος σε τοπική εφημερίδα) για πάνω από 40 χρόνια, ως άλλοι από μηχανής θεοί (ο Σκριπ βασικότατα, ο βοηθός απλώς αντιλαμβάνεται τις πράξεις του, οι οποίες στόχο έχουν την κατακυρίευση του καλού πάνω στο κακό, σε αυτόν τον αδυσώπητο πόλεμο, που ενυπάρχει από καταβολής του κόσμου) βοηθούν –ο ένας με τις απερίγραπτα μεγάλες δυνατότητές του, ο άλλος με την επικοινωνία του γεγονότος– πλήθος ανθρώπων, οι οποίοι χωρίς την παρουσία τους θα είχαν πέσει θύματα απερίγραπτης βίας.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Χρίστος Παπαγεωργίου, diastixo.gr, 20.9.2019
Το καλάθι σας είναι άδειο!