Οι άλλοι πρωταγωνιστές

31 ερωτήσεις σε αυτούς που προεκλογικά διέσπειραν στο Ιντερνετ γέλιο και άποψη
Και ξαφνικά όλοι ψήφισαν Καμίνη και Μπουτάρη. Γυρνάς δηλαδή το κεφάλι σου και μαζί με τη μουρμούρα για το Μνημόνιο- η οποία είναι πλέον κάτι σαν μουσική υπόκρουση- ακούς πόσο καλοί είναι «ο κυρ Γιάννης και ο Συνήγορος».
Δεν ήταν βέβαια πάντα έτσι. Στις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν ο Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι θα ακολουθήσει τον Κουβέλη και θα υποστηρίξει τον Καμίνη και τον Μπουτάρη, οι μισοί στραβομουτσούνιασαν και οι άλλοι μισοί γέλασαν.
«Σιγά μην πάρει τα κάστρα με τους λούζερ», είχα ακούσει να λέει κάποιος στο πρωινό ραδιόφωνο. Ο Γιώργος Καμίνης βέβαια δεν ήταν ποτέ χαμένος. Το έργο του ως Συνήγορου του Πολίτη το έχουν εκθειάσει όλοι. Και ο κυρ Γιάννης παλεύει στη Θεσσαλονίκη από την εποχή που φορούσε κοντά παντελονάκια. Δεν ήταν βουλευτές, όμως, ούτε ηθοποιοί, ούτε αθλητές, ούτε καν δημοσιογράφοι. Πώς λοιπόν τους μπήκε στο μυαλό να διεκδικήσουν τις δημαρχίες; Και πώς θα τα βάλουμε με τα θηρία; Μια απάντηση ήρθε ένα πρωί στο e-mail μου. Μια νεαρή κοπέλα με φόντο τη θάλασσα και κρατώντας ένα ψάρι αναφωνούσε: «Μου αρέσει αυτό το ψάρι, θα ψηφίσω τον Μπουτάρη». Το βίντεο είχε γυριστεί με κινητό και στην αρχή μού φάνηκε πολύ πρόχειρο.
Αυτό όμως ήταν και ο στόχος του. Μια οικεία προχειρότητα. Το ξαναείδα λοιπόν, χαμογέλασα και το προώθησα σε φίλους. Λίγες μέρες αργότερα, ένα νέο μήνυμα ήρθε, αυτή τη φορά από την Αθήνα. Ενας βοσκός αναφωνούσε: «Η Αθήνα είναι σαν στάνη, μην ψηφίσεις Κακλαμάνη».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
   του Σταύρου Θεοδωράκη, www.tanea.gr, 20.11.2010