Kαθώς περπατούσαμε προς το εστιατόριο όπου θα γευματίζαμε, της εκμυστηρεύθηκα πως μέχρι και την αποφυλάκισή της από τις τουρκικές φυλακές δεν γνώριζα ούτε την ίδια ούτε το πολυβραβευμένο συγγραφικό της έργο. Την περίοδο μετά το πραξικόπημα, που τουλάχιστον 256 δημοσιογράφοι και συγγραφείς είχαν συλληφθεί, μου είχε τραβήξει την προσοχή μια δήλωση που είχε κάνει, πως στη φυλακή της είχαν λείψει «η θάλασσα, το μπαλέτο και η κλασική μουσική». Εκτοτε, παρακολουθούσα νέα για την υπόθεση της Aσλί Ερντογάν και όταν έμαθα πως θα ερχόταν στην Ελλάδα καλεσμένη του εκδοτικού της οίκου Ποταμός για να μιλήσει για τα βιβλία και για την περιπέτειά της, έσπευσα να τη γνωρίσω. «Ποτέ δεν ένιωθα άνετα να μιλάω σε κόσμο, πόσο μάλλον να δίνω συνεντεύξεις» μου εκμυστηρεύεται εκείνη με τη σειρά της. «Τον τελευταίο χρόνο, όμως, νιώθω πως είναι υποχρέωσή μου προς όλους αυτούς που βρίσκονται ακόμα στη φυλακή. Ακόμα και εάν κάθε συνέντευξη μπορεί να είναι επιβαρυντική για την υπόθεσή μου που παραμένει ανοικτή, εγώ συνεχίζω, γιατί αν μη τι άλλο όποιος με ακούσει καταλαβαίνει πόσο έχει ξεφύγει η κατάσταση στην Τουρκία» εξηγεί.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
της Μαριάννας Κακαουνάκη, www.kathimerini.gr, 18.12.2017
Το καλάθι σας είναι άδειο!