Η Ιθάκη είναι η επιστροφή στον εαυτό μας, φαίνεται να πιστεύει ο Σαχνόφσκι. Και με την άλλοτε ρεαλιστική και άλλοτε ποιητική γραφή του οδηγεί προς τα εκεί τους ήρωές του.
«Οταν μένω μόνος μες στη συντριπτική σιγή και το μεσονύχτι του Δεκέμβρη δεν λέει να τελειώσει κι εγώ πρέπει πάλι να βρω το θάρρος να ζωγραφίσω τελικά την καινούργια μέρα, τότε ακούω ξαφνικά τον λαχανιασμένο καυτό ψίθυρο αοράτων πλασμάτων. Αν μια στιγμή κρατήσεις την ανάσα σου, θα καταφέρεις να ξεχωρίσεις μεμονωμένες λέξεις• μιλούν για μας τους δυο. Μας κρίνουν με τόσες λεπτομέρειες, σαν να παρακολουθούν τα φοβισμένα βήματα του στρατιώτη που κάνει μες στη νύχτα απόβαση ή το φτεροκόπημα των χεριών του σχοινοβάτη. Θα πέσει, δεν θα πέσει; Θα φτάσει στο τέρμα ή θα πατήσει τη νάρκη; Αξίζει τελικά να τον σώσει κανείς;»
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Κυριακή Μπεϊόγλου, www.efsyn.gr, 6.6.2021
Το καλάθι σας είναι άδειο!