Η μονογραφία για τον Βασίλη Μπογάκο που εκδόθηκε το 2017 έρχεται να προστεθεί στη σειρά των μελετών τις οποίες εδώ και αρκετά χρόνια επιμελείται ο Πάνος Τσακόπουλος, στο πλαίσιο μιας ανανεωμένης ερευνητικής προσέγγισης της μεταπολεμικής ελληνικής αρχιτεκτονικής. Ο Τσακόπουλος επιμένει στην αποκάλυψη και προβολή του έργου πολλών σημαντικών επαγγελματιών της αρχιτεκτονικής (επαγγελματιών με την καλύτερη δυνατή έννοια του όρου) που πιθανώς δεν εμφαίνονται ως πρωτοπόροι στις επικρατέστερες ιστοριογραφικές αφηγήσεις αλλά έχουν συμβάλλει με το έργο τους στη διαμόρφωση μιας συνολικής εικόνας υψηλού επιπέδου της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής. Γιατί είναι αξιοσημείωτος ο μέσος όρος ποιότητας αυτής της έντεχνης σχεδιαστικής παραγωγής, ιδίως την περίοδο της γενιάς που ο Τσακόπουλος αγαπά να αναδεικνύει (δεκαετίες 1960-80) – μέσος όρος δυσανάλογος μάλιστα με το γενικό επίπεδο του χτισμένου χώρου στην Ελλάδα την ίδια εποχή. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν συναντάται συχνά εκτός Ελλάδος: αλλού, ενώ η δημόσια αρχιτεκτονική αποτελεί ένα σοβαρό κομμάτι της δραστηριότητας και των επιδόσεων των σχεδιαστών της, η ιδιωτική, και κυρίως η παραγωγή της κατοικίας, περιορίζεται συχνά σε ένα επίπεδο χρηστικών κατασκευών. Στη χώρα μας αντίθετα, με τη δημόσια αρχιτεκτονική (ή καλύτερα την αρχιτεκτονική των θεσμών) να αποτελεί τη μεγάλη ασθενή σε όλο τον 20ο αιώνα, η ιδιωτική προσέλκυσε και απέσπασε μεγάλο μέρος της σχεδιαστικής δυναμικής και των επιτυχιών των Ελλήνων αρχιτεκτόνων, με συχνά λαμπρά αποτελέσματα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Ανδρέας Γιακουμακάτος, www.archetype.gr, 28.8.2018
Το καλάθι σας είναι άδειο!