Κάτω από τσαλακωμένες σημαίες

Θωμάς Γκόρπας: Τα ποιήματα (1957-1983)
Ο Θωμάς Γκόρπας αποδεικνύει ότι πάντα θα τρέχουμε πίσω από την ποίηση. Είτε ως εραστές της, είτε ως ρέκτες που πασχίζουμε να βρούμε πού προσγειώνονται τα αστέρια της όταν το σύμπαν τα στέλνει σε μας. Η διαδικασία είναι βασανιστική. Η ανακάλυψη ενός, υπενθυμίζει τα άπειρα που σε “κοιτούν” από ψηλά. Ο εν λόγω μνημονεύεται ελάχιστα από την ακαδημαϊκή, πνευματική κοινότητα της Ελλάδας. Ίσως γιατί οι πνευματικοί μας ταγοί είναι πολύ επαγγελματίες και η ματιά τους δεν φτάνει ως εκεί. Το ίδιο και για το λογοτεχνικό κατεστημένο. Διαχρονικά.
Ο Γκόρπας έψαχνε την ομορφιά. Όχι όμως αυτή που θα ήθελε, αλλά αυτή που πατούσε, μάτωνε, στο χώμα. Τη γυμνή μας σάρκα που αιμορραγούσε από “ηρωικά” σπαθιά, πικραινόταν από “γλυκά” αγωνιστικά λόγια και σκεπαζόταν από τσαλακωμένες σημαίες. Η τύχη και η ανησυχία τον έφερε στον δρόμο μας και η γενναιοδωρία των εκδόσεων “Ποταμός”. Τον ξεσκέπασε και μας φώτισε. Μια από τις σημαντικότερες και πιο συναρπαστικές ποιητικές προσωπικότητες της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
του Αλέξανδρου Στεργιόπουλου, www.toperiodiko.gr, 13.6.2016