O συγγραφέας Δημήτρης Καρακίτσος μιλάει στο ΑΣΣΟΔΥΟ
Όλα άρχισαν όταν γύρισα από την Ισπανία. Ζώντας σε μία πόλη που άκουγα ισπανικά και γαλικιανά ολημερίς και μεταφράζοντας από τα ισπανικά μετά το Πανεπιστήμιο, ένιωσα την ανάγκη να διαβάσω κείμενα γραμμένα εξαρχής στα ελληνικά- όχι μεταφράσεις δηλαδή. Κι έτσι ζήτησα από τον Γ. να μου φέρει ένα – δύο βιβλία. Ο Γ. όμως μου έφερε μια σακούλα γεμάτη. Και συνέχιζε να μου φέρνει συγγραφείς που γράφουν στα ελληνικά έκτοτε. Κάπου το Φλεβάρη λοιπόν, μετά από πρότασή του, διάβασα το «Ab Ovo» του Θανάση Σταμούλη. Ενθουσιάστηκα: επιτέλους ένα βιβλίο που μιλούσε για μας. «Όλοι ονειρεύονται την εξουσία, ονειρεύονται να γίνουν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της Ιστορίας. Στην πραγματικότητα, δεκάρα δεν δίνουν για τις μικρές μας ιστορίες, τις μικρές μας ζωές.» λέει ο Αττιά στο «Μαύρο Αλγέρι». Επιτέλους ένα βιβλίο για τις μικρές μας ζωές. Οπότε, όταν ήρθε η ώρα για την παρουσίασή του, αποφασίσαμε να πάμε. Η παρουσίαση όμως ήταν διπλή∙ το «Ab Ovo» θα παρουσιαζόταν μαζί με το βιβλίο «Ιστορίες του Βαρθολομαίου Ολίβιε, ρεσεψιονίστ και διηγηματογράφου» του Δημήτρη Καρακίτσου. Περάσαμε πολύ ωραία σε αυτή την παρουσίαση και συγκράτησα το βιβλίο του Καρακίτσου στο μυαλό μου για τα «προσεχώς». Και μετά το ξέχασα. Μέχρι που ένα απόγευμα του φετινού Μαρτίου, το ξαναθυμήθηκα. Κι ένιωσα ότι είχε έρθει η ώρα. Το ξεκίνησα ένα απόγευμα στο ρεπό μου κι έπαθα μανία. Μέσα σε λίγες εβδομάδες διάβασα ό,τι έχει εκδώσει ο συγγραφέας. Μετά τον «Βαρθολομαίο» ακολούθησαν η ποιητική συλλογή «Οι Γάτες του ποιητή Δ.Ι. Αντωνίου» και οι, επίσης συλλογές διηγημάτων, «Παλαιστές» και «Βένουσμπεργκ». Κι εδώ ιστορίες (και ποιήματα) για τις μικρές ζωές μας. Τα συζητούσα όλα αυτά με φίλους, αλλά μάλλον σε τέτοιες περιπτώσεις ο αρμοδιότερος για να συζητήσεις μαζί του είναι ο ίδιος ο συγγραφέας. Η συνέντευξη αυτή πάρθηκε σε δύο μέρη, σε δύο απογεύματα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Ναταλί Φύτρου, http://1-2.gr, 18.6.2019
Το καλάθι σας είναι άδειο!