Κάθε μέρα Πέμπτη

Το βιβλίο της Αναστασίας Λαμπρία «Η μακαρονάδα της Πέμπτης» είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα ακόμα βιβλίο συνταγών.
Πεζογραφία δεν είναι, ούτε ιστορικό πόνημα. Όμως, δεν το λες και συνταγολόγιο. Δεν το επιτρέπει ούτε ο ελικοειδής  λόγος της συγγραφέως, που σε οδηγεί να γυρίσεις σελίδα για να διαβάσεις το επόμενο, ούτε η έξοχη εικονογράφηση της Δάφνης Κουγέα, πραγματική τροφή για τα μάτια.
Το βιβλίο της Αναστασίας Λαμπρία, ψυχής των εκδόσεων Ποταμός, «Η μακαρονάδα της Πέμπτης» είναι έργο παρηγορητικό. Ενισχύει την πίστη μας στη ζωή, την καλή ζωή, η οποία δεν ταυτίζεται απαραιτήτως ούτε με την πολυτελή διαβίωση αλλά ούτε και με την εγκράτεια. Μας περιθάλπει με λέξεις και ιστορίες και συνταγές πάνω από αχνιστές κατσαρόλες, στον πάγκο της κουζίνας αλλά και δίπλα στο προσκέφαλό μας.
Η «Μακαρονάδα της Πέμπτης» δεν είναι μία αλλά πενήντα τέσσερις, 52+2 όπως δηλώνει το εξώφυλλο του βιβλίου, μία για κάθε Πέμπτη του χρόνου και δύο για μπαλαντέρ. Κατατάσσονται ανάλογα με τη διάθεση του μάγειρα –και του πεινασμένου– και την περίσταση: Υπάρχουν προτάσεις για προεκλογικά βράδια, για πάρτι, για εραστές που δεν χορταίνουν ο ένας τον άλλον και για εκείνα τα βράδια που μετά βίας μάς κρατάνε τα πόδια μας.
Οι συνταγές που σκαρφίστηκε η Αναστασία Λαμπρία είναι σοφές. Παρασκευάζονται εύκολα, πολλές εξ αυτών δεν απαιτούν περισσότερα υλικά από αυτά που περιέχουν τα ντουλάπια και της πιο «φτωχής» κουζίνας, είναι πρωτότυπες και νοσταλγικές. Ας πάρουμε για παράδειγμα τη μακαρονάδα «Φελλίνι για πάντα». Μια χορταστική Αματριτσιάνα, με τον τρόπο της συγγραφέως, φόρος τιμής στο μεγάλο ιταλό σκηνοθέτη. Ή τη «μακαρονάδα για νοσταλγούς»: Ριγκατόνι με τέσσερα τυριά εμπνευσμένη από το αντίστοιχο πιάτο της φημισμένης τρατορίας  Al Convento στην οδό Αναπήρων Πολέμου κάποτε. Αν τους αντισταθείτε, τότε μπράβο σας.
Όμως το πιο νόστιμο συστατικό του βιβλίου είναι οι εισαγωγές που συνοδεύουν κάθε μακαρονάδα.  Οξυδερκείς και σπιρτόζες, ανοίγουν την όρεξη χωρίς ποτέ να σε χορταίνουν.
   newpost.gr - Βιβλίο, 12.3.2015