Θέτουν τον πήχη ψηλά, ζουν έρωτες παράφορους και παράτολμους και μέσα από τις απίθανες περιπέτειές τους, διακινδυνεύοντας τα πιο ακριβά κρυστάλλινα ποτήρια τους, κατακτούν την ωριμότητα. Ο Ιάκωβος Ανυφαντάκης στην Εφημερίδα των διαβάζει και γράφει για το So long, Marianne
Η Μαριάννε Ιλέν μεγάλωσε στο Οσλο ακούγοντας μια φράση από τη μητέρα της: «Αν είναι να σπάσεις το ποτήρι, σπάσε το φτηνό και όχι το κρυστάλλινο». Στο Μόντρεαλ ο Λέοναρντ Κόεν απέκτησε την αστική ευγένεια εκείνου που βγάζει το καπέλο κάθε φορά που κάποιος μπαίνει στον ανελκυστήρα. Οι δυο τους συναντιούνται στην Υδρα το 1960. Είναι η ομορφότερη γυναίκα που έχει δει στη ζωή του. H Μαριάννε έχει μόλις μείνει μόνη με τον γιο της, αφού ο Αξελ Γένσεν, ο σύζυγός της με τον οποίο είχαν μετακομίσει στην Υδρα, την είχε εγκαταλείψει για την Αμερικανίδα ζωγράφο Πατρίσια Αμλιν. Κόεν και Ιλέν ερωτεύονται, ζουν μια πολύχρονη σχέση και μετά τον χωρισμό τους εκείνος γράφει ένα από τα γνωστότερα τραγούδια του, το «So long Marianne». Αυτός είναι ο τίτλος και του βιβλίου της Κάρι Χεστχάμαρ που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ποταμός με θέμα την περιπετειώδη νεότητα της Μαριάννε Ιλέν.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
του Ιάκωβου Ανυφαντάκη, www.efsyn.gr, 8.3.2015