Το παιχνίδι της Ανάγνωσης

Εχετε παίξει ποτέ το «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο» με τους καλούς, τους μαφιόζους και τον ρουφιάνο; Υπήρξε μια εποχή που εντρύφησα και σε αυτό το παιχνίδι. Μεγάλωσα εξάλλου παίζοντας παιχνίδια της παρέας. Αρχικά, πολύ μικρός, τον «Μουτζούρη», το μοναδικό μαζί με την «Ξερή» παίγνιο με χαρτιά που επιτρεπόταν σε εμάς τα παιδιά. Φαντάζομαι τα σημερινά παιδιά θα το βρίσκουν σαχλό και αδιάφορο. Αλλοι καιροί. Επειτα παίζαμε επιτραπέζια όπως «Μονόπολη», «Scrabble», που ποτέ δεν μου άρεσαν, ή «Master Mind», που για κάποιον λόγο το προτιμούσα. Ως ενήλικος βρέθηκα σε μια παρέα που είχε αναγάγει το ομαδικό... καθιστικό παιχνίδι σε επιστήμη και κόλλησα. Δεν αναφέρομαι απαραιτήτως στα επιτραπέζια παιχνίδια, αλλά και σε κάτι άλλα, από αυτά που οι όροι τους κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα, που ποτέ δεν ξέρεις ποιος τα πρωτοσκέφτηκε, που παίζουν με το μυαλό, με το συναίσθημα, με τις αντοχές σου.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
   Βίδος Κοσμάς, www.tovima.gr, 19.6.2018