Το καλάθι σας είναι άδειο!
Ποταμόπλοια / 16
Ως γνωστόν η Κέρκυρα είναι το κέντρο του κόσμου. Η θάλασσα που την κυκλώνει της χαρίζει όμορφες ακρογιαλιές και ήσυχους χειμερινούς μήνες. Εδώ, κάτω από του ουρανού το μέγα πολυκάντηλο, οι άνθρωποι ζουν δυο ζωές, παρά τις αυταπάτες τους. Άλλωστε τίποτα δεν είναι αληθινό. Ο Βαρθολομαίος Ολίβιε, ρεσεψιονίστ σε ξενοδοχείο με διάχυτες φυλλωσιές, έχοντας διαβρωθεί από τη σιωπή της νυχτερινής βάρδιας, ονειρεύεται ότι μπορεί να γράψει ιστορίες. Το νησί δεν αγνοεί κανένα τέκνο του. Αργά το βράδυ, που στα καντούνια παρελαύνουν στοιχειωμένες φιλαρμονικές, ο ρεσεψιονίστ δίνει τη θέση του στον διηγηματογράφο. Ο Βαρθολομαίος δεν χρειάζεται να επινοήσει τίποτα: οι ιστορίες του υπάρχουν αιώνες εδώ, χαραγμένες στα δέντρα.
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
«Η ζωή δεν είναι μόνο σεξ και πολιτική»
Όλα άρχισαν όταν γύρισα από την Ισπανία. Ζώντας σε μία πόλη που άκουγα ισπανικά και γαλικιανά ολημερίς και μεταφράζοντας από τα ισπανικά μετά το Πανεπιστήμιο, ένιωσα την ανάγκη να διαβάσω κείμενα γραμμένα εξαρχής στα ελληνικά- όχι μεταφράσεις δηλαδή. Κι έτσι ζήτησα από τον Γ. να μου φέρει ένα – δύο βιβλία. Ο Γ. όμως μου έφερε μια σακούλα γεμάτη. Και συνέχιζε να μου φέρνει συγγραφείς που γράφουν στα ελληνικά έκτοτε. Κάπου το Φλεβάρη λοιπόν, μετά από πρότασή του, διάβασα το «Ab Ovo» του Θανάση Σταμούλη. Ενθουσιάστηκα: επιτέλους ένα βιβλίο που μιλούσε για μας. «Όλοι ονειρεύονται την εξουσία, ονειρεύονται να γίνουν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της Ιστορίας. Στην πραγματικότητα, δεκάρα δεν δίνουν για τις μικρές μας ιστορίες, τις μικρές μας ζωές.» λέει ο Αττιά στο «Μαύρο Αλγέρι». Επιτέλους ένα βιβλίο για τις μικρές μας ζωές. Οπότε, όταν ήρθε η ώρα για την παρουσίασή του, αποφασίσαμε να πάμε. Η παρουσίαση όμως ήταν διπλή∙ το «Ab Ovo» θα παρουσιαζόταν μαζί με το βιβλίο «Ιστορίες του Βαρθολομαίου Ολίβιε, ρεσεψιονίστ και διηγηματογράφου» του Δημήτρη Καρακίτσου. Περάσαμε πολύ ωραία σε αυτή την παρουσίαση και συγκράτησα το βιβλίο του Καρακίτσου στο μυαλό μου για τα «προσεχώς». Και μετά το ξέχασα. Μέχρι που ένα απόγευμα του φετινού Μαρτίου, το ξαναθυμήθηκα. Κι ένιωσα ότι είχε έρθει η ώρα. Το ξεκίνησα ένα απόγευμα στο ρεπό μου κι έπαθα μανία. Μέσα σε λίγες εβδομάδες διάβασα ό,τι έχει εκδώσει ο συγγραφέας. Μετά τον «Βαρθολομαίο» ακολούθησαν η ποιητική συλλογή «Οι Γάτες του ποιητή Δ.Ι. Αντωνίου» και οι, επίσης συλλογές διηγημάτων, «Παλαιστές» και «Βένουσμπεργκ». Κι εδώ ιστορίες (και ποιήματα) για τις μικρές ζωές μας. Τα συζητούσα όλα αυτά με φίλους, αλλά μάλλον σε τέτοιες περιπτώσεις ο αρμοδιότερος για να συζητήσεις μαζί του είναι ο ίδιος ο συγγραφέας. Η συνέντευξη αυτή πάρθηκε σε δύο μέρη, σε δύο απογεύματα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Ναταλί Φύτρου, http://1-2.gr, 18.6.2019
Βαλσαμωμένα πουλιά, μεταμορφωμένα παγόνια και μικροκαμωμένα φτερωτά γουρούνια σε ένα διάφανο βιβλίο
Ο Βαρθολομαίος Ολίβιε, ήρωας και αφηγητής των ιστοριών του Δημήτρη Καρακίτσου, είναι ρεσεψιονίστ και διηγηματογράφος. Με την πρώτη του ιδιότητα συμπληρώνει αφίξεις, καθαρογράφει κρατήσεις και δίνει το κλειδί στον τελευταίο από τους πελάτες· με τη δεύτερη ξεκλειδώνει ιστορίες, τις ξαναγράφει και τις κατευοδώνει. Ως ρεσεψιονίστ μπαίνει κρυφά στα δωμάτια, ως διηγηματογράφος εισχωρεί στον ύπνο και τροποποιεί τα όνειρα. Με το άγρυπνο μάτι του ο ρεσεψιονίστ γίνεται παντεπόπτης των τουριστών που φτάνουν στην Κέρκυρα από κάθε γωνιά της γης. Στη δεύτερη υπόστασή του παρακολουθεί αόρατος κείμενα, ήρωες και πρόσωπα από κάθε γωνιά της λογοτεχνίας, μεταβαίνοντας σε μυθοποιημένους (λ.χ. στην Πρέβεζα του Καρυωτάκη) και στοιχειωμένους τόπους (το χωριό Πέλεκας της Κέρκυρας) και σε κόσμους φανταστικούς (στη Σελήνη ή στην Ανταρκτική), συγχρωτίζεται με φαντάσματα στα χωριά και στα καντούνια της Κέρκυρας και δημοσιεύει στο περιοδικό Πόρφυρας τις ιστορίες του.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
της Θάλειας Ιερωνυμάκη, www.oanagnostis.gr, 22.7.2018
Οι μεταμορφώσεις ενός ρεσεψιονίστ
Οι Ιστορίες του Βαρθολομαίου Ολίβιε, ρεσεψιονίστ και διηγηματογράφου είναι το τέταρτο βιβλίο του Δημήτρη Καρακίτσου. Μετά από ένα πρώτο ποιητικό βιβλίο, τις Γάτες του ποιητή Δ.Ι. Αντωνίου, που εκδόθηκαν απ’ το Ροδακιό το 2012, ο Καρακίτσος στράφηκε στη διηγηματογραφία, μια ενασχόληση που απέδωσε ήδη πλουσιότατους καρπούς: πρώτα το Βένουσμπεργκ, που εκδόθηκε απ’ τους Αντίποδες το 2015, στη συνέχεια τους Παλαιστές, που εκδόθηκαν απ’ τον Ποταμό το 2016, και τώρα τις Ιστορίες του Βαρθολομαίου Ολίβιε, πάλι απ’ τον Ποταμό, στα τέλη του 2017.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΝΑΚΟΥΛΑ, neoplanodion.gr
Στη Short List για το βραβείο Διηγήματος του Αναγνώστη
Ο μουσικός μαγικός ρεαλισμός του Δημήτρη Καρακίτσου τον οδηγεί στην short list για τα βραβεία Διηγήματος του Αναγνώστη.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
www.oanagnostis.gr
Μια σειρά από αδιαμφισβήτητα αληθινές ιστορίες
«Προς θεού, αν και γεννημένος στον αιώνα των ψευτών, εγώ ο Βαρθολομαίος Ολίβιε, λόγιος και καρμπονάρος, γόνος Κερκυραίου ευγενούς, αφηγούμαι μια αδιαμφισβήτητα αληθινή ιστορία», μας διαβεβαιώνει ο αφηγητής στην «Μενίππεια φαντασία», ένα από τα διηγήματα της συλλογής Ιστορίες του Βαρθολομαίου Ολίβιε, ρεσεψιονίστ και διηγηματογράφου, του Δημήτρη Καρακίτσου.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
της Έλενας Μαρούτσου, www.efsyn.gr, 5.5.2018
Ιστορίες του Βαρθολομαίου Ολίβιε - Δημήτρης Καρακίτσος
Τις περισσότερες συλλογές διηγημάτων τις βρίσκω μάλλον κακές, σίγουρα ασύνδετες και ξεκάθαρα άνισες. Κάποιες ελάχιστες με γοητεύουν. Τέτοια η περίπτωση της συλλογής από Ιστορίες του Βαρθολομαίου Ολίβιε, του ρεσεψιονίστ και διηγηματογράφου Βαρθολομαίου Ολίβιε, όπως γνωστοποιεί ο υπότιτλος.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
no14me.blogspot.gr, 5 Φεβρουαρίου 2018
Τρελό κειμενικό πανηγύρι
Στο τρίτο του βιβλίο ο Δημήτρης Καρακίτσος κινείται ανάμεσα στον ρεαλισμό, στο φανταστικό, στο υπερρεαλιστικό και στο παράλογο.
Με τη συλλογή πεζών του Βένουσμπεργκ (2015) ο Δημήτρης Καρακίτσος ξεκινάει από τον Ησίοδο, τον Ομηρο και τον Πολύφημο, για να φτάσει μέχρι τη Βατραχομυομαχία και τον Αγιο Ονούφριο. Μια μακρά περιπλάνηση σε διακεκριμένους τόπους της αρχαιοελληνικής και της χριστιανικής γραμματείας με έναν τυπικά μεταμοντέρνο στόχο: την παιγνιώδη συνομιλία με το φιλολογικό, το μυθολογικό και το ιστορικό παρελθόν. Με το δεύτερο πεζογραφικό του βιβλίο, υπό τον τίτλο Παλαιστές (2016), ο Καρακίτσος θα αποκαθηλώσει ένα νεότερο λαϊκό πρότυπο: τους νεοέλληνες μασίστες που θα χάσουν μέσα από την ειρωνική προβολή της χαμοζωής τους όλη την αρσενική αλκή και τη λεβεντιά τους, χωρίς παρ' όλα αυτά να καταλήξουν σε αντικείμενο χλευασμού, αφού η αφήγηση θα φροντίσει ευθύς εξαρχής να περιβάλει με ένα πνεύμα αμέριστης κατανόησης τον κόσμο τους.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Του Χατζηβασιλείου Βαγγέλη, www.tovima.gr, 1.4.2018
Πεζογραφικό ψηφιδωτό 30 συγγραφείς σε πρώτο πρόσωπο
Οπως κι εγώ, ο Βαρθολομαίος γεννήθηκε το 1979. Οπως κι εγώ, άσκησε το επάγγελμα του ρεσεψιονίστ σε ξενοδοχεία με ξύλινη επένδυση και διάχυτες φυλλωσιές. Είχε, όπως κι εγώ, άπλετο χρόνο για να γράφει: η νυχτερινή βάρδια (όσοι το έχουν κάνει, το γνωρίζουν) μοιάζει με άδειο θέατρο.
Μεγάλωσε στην Κέρκυρα, την οποία ο γράφων αγαπά ως δεύτερη πατρίδα του. Ωστόσο, οι δυο μας είχαμε ουσιαστικές διαφορές. Π.χ. το να αισθάνεσαι αποκύημα της φαντασίας του άλλου, για τον Βαρθολομαίο ήταν κάτι το ασύλληπτο. Ο ετερώνυμός μου ήταν ατελής, και μάλιστα δεν είχε καν χαρακτηριστικά. Οτι ο ενθουσιασμός της ετερωνυμίας θα έσβηνε γρήγορα, το ξέραμε και οι δυο. Απέμειναν οι ιστορίες του: γραμμένες από το χέρι του και παραμορφωμένες από το δικό μου.
Μισέλ Φάις, www.efsyn.gr, 1.10.2017
