Εξαντλημένο
52 + 2 ιδέες
Πρόλογος: Γιάννης Βαλτής
Σχέδια: Δάφνη Κουγέα
52 μακαρονάδες, μία για κάθε εβδομάδα του χρόνου, συν άλλες δύο για μπαλλαντέρ.
Καμμιά τους δεν μαγειρεύεται με άνεση χρόνου: όλες στα γρήγορα, σχεδόν λαχανιαστά. Αλλά η κάθε μια τους απευθύνεται σε μια ξεχωριστή κατηγορία: στους ανυπόμονους, στους αιώνια εφήβους, στους χαδιάρηδες, στους θυμωμένους, στους νοσταλγούς, στους ταξιδιάρηδες, στους αναχωρητές, στους παρτάκηδες, στους παθιασμένους, στους ευτυχισμένους εραστές...
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
Η μακαρονάδα της Πέμπτης
Τα βιβλία μαγειρικής έχουν μια δύσκολη μοίρα. Εκεί που στέκουν καμαρωτά στο ράφι της βιβλιοθήκης, μπορεί να βρεθούν δίπλα σε κατσαρόλες που αχνίζουν, σάλτσες που πιτσιλάνε, αγενή μίξερ που δεν ξέρουν να φερθούν, που χτυπούν βάναυσα το βούτυρο και την κρέμα και αναστατώνουν την κουζίνα με τον θόρυβο και τα τινάγματά τους. Ή μπορεί να θρονιαστούν πάνω σε αλευρωμένους πάγκους, να δεχτούν το άτσαλο χάδι ενός λαδωμένου χεριού. Μετά, μετρούν τις απώλειες: εδώ κι εκεί σκούροι λεκέδες «με το ύφος του Τζάκσον Πόλοκ», στάμπες στο εξώφυλλο, ζαρωμένες σελίδες σαν γράμματα Βερθερικού ερωμένου ραντισμένα από δάκρυα. Όλα αυτά με αφορμή το βιβλίο «Η Μακαρονάδα της Πέμπτης» της Αναστασίας Λαμπρία (εκδόσεις Ποταμός, 2014), που διαβάζω ξανά σήμερα στο γραφείο μου μετά από καιρό. Είναι ένα καλαίσθητο, ζεστό, μικρό βιβλίο με «52+2 ιδέες» για μακαρονάδες, το αποθησαύρισμα της στήλης που διατηρούσε η συγγραφέας στο bostanistas.gr. Συνταγές απλές ή πιο σύνθετες, όλες ευφάνταστες, με μια κρυμμένη ιδέα, ένα υλικό αναπάντεχο, έναν συνδυασμό ξεχωριστό. Συνταγές που ισορροπούν το καθημερινό με το γκουρμέ, που σέβονται τον χρόνο μας, δεν μας κρατούν με τις ώρες στην κουζίνα. Ζητούν όμως και από εμάς τον ίδιο σεβασμό. Οι ομοτράπεζοι θα πρέπει «να βρίσκονται στη θέση τους, στο τραπέζι ή αλλού. Η μακαρονάδα είναι το μόνο φαγητό που επιβάλλει την αναμονή των συνδαιτυμόνων», γράφει η συγγραφέας. Κάθε συνταγή έχει και έναν τίτλο προβοκατόρικο. Η αγγελοκαμωμένη. Το άλφα και το ωμέγα. Διπλή εκλογική. Σκέρτσο και γλύκα. Η κ. Λαμπρία έχει αντιμετωπίσει τις μακαρονάδες της σαν ηρωίδες, καθεμία έχει το δικό της ύφος και το δικό της «κοστούμι», τα λιτά υπέροχα ασπρόμαυρα σχέδια της Δάφνης Κουγέα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Χριστίνα Τζιάλλα, www.kathimerini.gr, 29.11.2018
Η μακαρονάδα της Πέμπτης και όχι μόνο
Την Αναστασία Λαμπρία δεν τη γνωρίζω προσωπικά. Γνώριζα όμως την εξαιρετική δουλειά της ως εκδότριας, καθώς τα βιβλία των εκδόσεων Ποταμός ξεχωρίζουν από μακριά με την ιδιαίτερη αισθητική τους και πολλά από αυτά κοσμούν και τη δική μου βιβλιοθήκη. Χάρηκα πολύ λοιπόν όταν μια μέρα βρήκα να με περιμένει στο περιοδικό ένα βιβλίο που υπέγραφε η ίδια και είχε τίτλο «Η μακαρονάδα της Πέμπτης». Το εξώφυλλο, αδιαμφισβήτητα «ποταμίσιο»: σχεδιασμένο από τη Δάφνη Κουγέα, απεικονίζει μακαρόνια και μακαρονάκια (κοχύλια, στριφτάρια, πένες, σπαγκέτι…) τα οποία παρατάσσονται με τρόπο που δημιουργεί την οφθαλμαπάτη του τρισδιάστατου και παραπέμπει σε πίνακες του Βασαρέλι.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
BΗΜΑ GOURMET, 11.4.2015
Κάν' το όπως η Χρύσα Παραδείση
Η βαθύτερη κουλτούρα και ο πολιτισμός ενός λαού συχνά αποτυπώνονται σε αυτό που αποκαλούμε Εθνική Κουζίνα και στις διατροφικές του συνήθειες. Συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής διαμορφωμένες μέσα στα χρόνια μαρτυρούν κάτι παραπάνω από το γούστο και τις προτιμήσεις των κατοίκων της εκάστοτε περιοχής. Τα παράλια της Μικράς Ασίας, η Κωνσταντινούπολη, η ηπειρωτική Ελλάδα καθώς και τα νησιά έχουν τη δική τους ξεχωριστή γαστριμαργική ιστορία με αφετηρία τους καρπούς και τα προϊόντα του κάθε τόπου.
[…]
Πρέπει να ψάξει πολύ κανείς για να βρει κάποιον που δεν του αρέσουν οι μακαρονάδες. Σε αυτό το βιβλίο η Αναστασία Λαμπρία συγκέντρωσε και προτείνει πενήντα τέσσερις πρωτότυπες, λαχταριστές και εύκολες συνταγές με βάση τα μακαρόνια (και τις πένες, τα λιγκουίνι, τις ταλιατέλες και πλήθος άλλων ζυμαρικών). Υλικά για όλα τα γούστα παρελαύνουν από τις συνταγές συνοδεύοντας τις μακαρονάδες και απογειώνοντας τις γεύσεις. Λαχανικά, λουκάνικα, αντζούγιες, κοτόπουλο, θαλασσινά, μανιτάρια, τυριά, φρέσκα μυρωδικά και σάλτσες καθιστούν τις μακαρονάδες πιάτα σε ανεξάντλητους συνδυασμούς δωσμένους με κέφι, γνώσεις και πρόδηλη αγάπη από τη συγγραφέα. Να σημειώσουμε ότι στο βιβλίο δεν υπάρχει ούτε μια φωτογραφία από τα πιάτα και παρόλα αυτά όλες οι συνταγές σε προκαλούν να τις δοκιμάσεις.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
του Κώστα Αγοραστού, www.bookpress.gr, Κυριακή 15.3.2015
Κάθε μέρα Πέμπτη
Το βιβλίο της Αναστασίας Λαμπρία «Η μακαρονάδα της Πέμπτης» είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα ακόμα βιβλίο συνταγών.
Πεζογραφία δεν είναι, ούτε ιστορικό πόνημα. Όμως, δεν το λες και συνταγολόγιο. Δεν το επιτρέπει ούτε ο ελικοειδής λόγος της συγγραφέως, που σε οδηγεί να γυρίσεις σελίδα για να διαβάσεις το επόμενο, ούτε η έξοχη εικονογράφηση της Δάφνης Κουγέα, πραγματική τροφή για τα μάτια.
Το βιβλίο της Αναστασίας Λαμπρία, ψυχής των εκδόσεων Ποταμός, «Η μακαρονάδα της Πέμπτης» είναι έργο παρηγορητικό. Ενισχύει την πίστη μας στη ζωή, την καλή ζωή, η οποία δεν ταυτίζεται απαραιτήτως ούτε με την πολυτελή διαβίωση αλλά ούτε και με την εγκράτεια. Μας περιθάλπει με λέξεις και ιστορίες και συνταγές πάνω από αχνιστές κατσαρόλες, στον πάγκο της κουζίνας αλλά και δίπλα στο προσκέφαλό μας.
Η «Μακαρονάδα της Πέμπτης» δεν είναι μία αλλά πενήντα τέσσερις, 52+2 όπως δηλώνει το εξώφυλλο του βιβλίου, μία για κάθε Πέμπτη του χρόνου και δύο για μπαλαντέρ. Κατατάσσονται ανάλογα με τη διάθεση του μάγειρα –και του πεινασμένου- και την περίσταση: Υπάρχουν προτάσεις για προεκλογικά βράδια, για πάρτι, για εραστές που δεν χορταίνουν ο ένας τον άλλον και για εκείνα τα βράδια που μετά βίας μάς κρατάνε τα πόδια μας.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
newpost.gr - Βιβλίο, 12.3.2015
H μακαρονάδα της Πέμπτης: Της γιορτής, της θαλπωρής, σαν χαδάκι στο μάγουλο
«Η ζωή είναι συνδυασμός μαγείας και ζυμαρικών». Ο Φελίνι, ως γνωστόν, έχει πάντα δίκιο. Πάνω από ένα πιάτο ζεστά μακαρόνια, ακόμα καλύτερα πάνω από κατσαρόλες με νερό που βράζει και σάλτσες που κοχλάζουν, συντελείται όχι μόνο γαστρονομική μαγεία, αλλά και η πιο βελούδινη αποσυμπίεση της ψυχής και της σκέψης που έχει βαρύνει.
Το βιβλίο της Αναστασίας Λαμπρία «Η μακαρονάδα της Πέμπτης – 52+2 ιδέες» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός, είναι ένα βιβλίο πολλαπλών στοχεύσεων αφού έχει: Υπέροχες συνταγές, λίγα λόγια και σταράτα συνοδευόμενα από τα σωστά υλικά για κάθε διάθεση και ψυχοσύνθεση, υπέροχες εικόνες και σχέδια της νεαρής αλλά τόσο ταλαντούχας Δάφνης Κουγέα, μια ατόφια διηγηματική φλέβα που την βλέπεις να πάλλεται στα εισαγωγικά σημειώματα. Και βέβαια έχει την ίδια την ελπίδα, την οποία την φέρει στον τίτλο του: η Πέμπτη! Η βαθιά ανάσα πριν το Σαββατοκύριακο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
της Κατερίνας I. Ανέστη, www.iefimerida.gr, 10.3.2015
«Zωή είναι ο συνδυασμός μαγείας και ζυμαρικών», υποστηρίζει ο Φελίνι. Η Αναστασία Λαμπρία το έκανε βιβλίο.
Διαλέξαμε 5 πιάτα από το βιβλίο «Η μακαρονάδα της Πέμπτης»
Μπορεί να είναι το γρήγορο και εύκολο φαγητό που έχει πήξει να τρώει ο φοιτητής. Μπορεί να είναι εκλεπτυσμένο πιάτο στο καλύτερο εστιατόριο. Μπορεί να είναι λόγος για να ερωτευτείς μία Ιταλίδα ή έναν Ιταλό (ή, εν πάση περιπτώσει, κάποιον που να μαγειρεύει σαν να έχει περάσει τον ελεύθερό του χρόνο στην κουζίνα μίας τρατορίας στη Νάπολη, η καταγωγή δεν μας ενδιαφέρει τόσο).
Όλα αυτά μπορεί να είναι μία μακαρονάδα, και πολλά ακόμα. Η Αναστασία Λαμπρία έγραψε ένα βιβλίο για όλες αυτές τις μακαρονάδες. Η Μακαρονάδα της Πέμπτης, 52+2 ιδέες, είναι ένα βιβλίο που μιλάει για το απόλυτο φαγητό με τη λατρεία που του αξίζει. Έχει συνταγές εύκολες, συνταγές γρήγορες, συνταγές “ψαγμένες” και συνταγές για δύσκολους ουρανίσκους. Κάθε μακαρονάδα έχει την ιστορία της, έχει τις συνθήκες που προτείνεται να φαγωθεί, και όλες έχουν ονόματα που, θες δεν θες, σου τραβούν την προσοχή. Κάθε συνταγή είναι γραμμένη με εικόνες, αρώματα και χιούμορ. Επέλεξα μερικές, για να καλύψουν όλα τα γούστα. Βγάλτε τις κατσαρόλες και πάμε.
Σημείωση: Οι συνταγές είναι υπολογισμένες για να χορταίνουν 4 πεινασμένους ανθρώπους. Τα μακαρόνια βράζουν πάντα σε αλατισμένο νερό, και τα βγάζουμε δύο λεπτά πριν από τον αναγραφόμενο στη συσκευασία χρόνο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
της Μελίνας Καλφαντή, popaganda.gr, 18.1.2015