Το καλάθι σας είναι άδειο!
Ποταμόπλοια / 22
μτφρ από τα τουρκικά: Άνθη Καρρά
Η πραγματική πόλη του Ρίο με τη βία και τον ερωτισμό της γίνεται η μεταφορική εσωτερική διαδρομή της πρωταγωνίστριας προς τη μοίρα της, συμπλέκοντας την δίψα και το πάθος με την έκσταση και τον θάνατο. Δύο ομόκεντρες ιστορίες, της ηρωίδας και της συγγραφέως που θα ταυτιστούν ως θριαμβευτικός αποχαιρετισμός του Ρίο και ως ύμνος στην αιωνιότητα της γραφής.
«H μοναδικότητα αυτού του βιβλίου είναι η διαρκής σύγκρουση έσω και έξω κόσμου που περιπλέκει αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα». Die Welt
«Όπως ο Τζόις και το Δουβλίνο είναι αλληλένδετα, ή ο Κάφκα και η Πράγα, έτσι από τώρα και στο μέλλον το Ρίο θα είναι πάντα σφικτά δεμένο με το όνομα της Ασλί Ερντογάν». Aftenposten
Ο θρίαμβος της γραφής: Η Ασλί Ερντογάν στη Θεσσαλονίκη, Σάββατο 11/5, 1-2 μμ
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
Μια παρουσίαση του βιβλίου Κοκκινοσκουφίτσα πόλη στο Passe Partout Reading
Το μυθιστόρημα της Ασλί Ερντογάν (Asli Erdoğan) με τον ασυνήθιστο τίτλο ‘Κοκκινοσκουφίτσα πόλη’ είναι μια – φαινομενικά αυτοβιογραφική – αφήγηση μιας νεαρής συγγραφέως που πήγε στη Βραζιλία με σκοπό να μείνει ένα χρόνο εκεί και να γράψει ένα μυθιστόρημα. Η ηρωίδα, η Οζγκύρ, με καταγωγή από την Τουρκία, βιώνει στο Ρίο καταστάσεις που δεν είχε ποτέ φανταστεί και ενώ έχει πάντα την επιλογή να αφήσει την άβυσσο που την περιβάλει και να επιστρέψει στην πατρίδα της, το Ρίο μοιάζει να την έχει απορροφήσει για τα καλά.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Βάσω Μπερή, passepartoutreading.gr, 5.7.2019
«Κοκκινοσκουφίτσα πόλη», Asli Erdoğan
Η κοκκινοσκουφίτσα πόλη της Ασλί Ερντογάν είναι ένα βίαιο βιβλίο για τη μοναξιά, ένα βιβλίο που διερευνά αν και κατά πόσον η αγριότητα εκτός περνά και με πόση ένταση εντός μας. Αυτό που συγκλονίζει τον αναγνώστη είναι πως μετά από λίγο μετέχει με όλες του τις αισθήσεις σε αυτά που περνά η ηρωίδα, μυρίζει, γεύεται, βλέπει, ακούει και αισθάνεται.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Κατερίνα Μαλακατέ, https://diavazontas.blogspot.com, 30.10.2019
Κοκκινοσκουφίτσα πόλη
“Το Ρίο είναι μια πόλη όπου ό ένας στους τρεις κατοίκους της ζει στα όρια της πείνας, μια πόλη βουτηγμένη ως το λαιμό στο έγκλημα, που επιβιώνει χάρη στη φτηνή σάρκα των μουλάτων, την κοκαΐνη και το εμπόριο των όπλων. Οι φαβέλες έχουν καταλάβει πλήρως και τους εξακόσιους λόφους της πόλης και εκατοντάδες χιλιάδες άστεγοι περιφέρονται σαν σκουριασμένα καρφιά στους δρόμους της. Είναι τόπος μαζικών σφαγών, δημόσιων εκτελέσεων, επιδημιών μηνιγγίτιδας και Aids, του καθεδρικού ναού της Καντελαρίας που στον κήπο του εκτελούνται τα παιδιά του δρόμου, ληστρικών συμμοριών που επιτίθενται με οπλοπολυβόλα ούζι στις παραλίες, των ζουστισιέιρο (απονομέων δικαιοσύνης) που δεν ξέρουν αρκετή αριθμητική ώστε να κρατούν το λογαριασμό των θυμάτων τους…”
Το μυθιστόρημα της Ασλί Ερντογάν (Asli Erdoğan) με τον ασυνήθιστο τίτλο ‘Κοκκινοσκουφίτσα πόλη’ είναι μια – φαινομενικά αυτοβιογραφική – αφήγηση μιας νεαρής συγγραφέως που πήγε στη Βραζιλία με σκοπό να μείνει ένα χρόνο εκεί και να γράψει ένα μυθιστόρημα. Η ηρωίδα, η Οζγκύρ, με καταγωγή από την Τουρκία, βιώνει στο Ρίο καταστάσεις που δεν είχε ποτέ φανταστεί και ενώ έχει πάντα την επιλογή να αφήσει την άβυσσο που την περιβάλει και να επιστρέψει στην πατρίδα της, το Ρίο μοιάζει να την έχει απορροφήσει για τα καλά.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
ΒΑΣΩ ΜΠΕΡΗ, passepartoutreading.gr, 5.7.2019
Ασλί Ερντογάν στην «Κ»: «Επεσαν οι μάσκες στην Τουρκία»
Στις 15 Αυγούστου του 2016, έναν μήνα μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, η συγγραφέας Ασλί Ερντογάν έμαθε από τον περιχαρή εκδότη της ότι το βιβλίο της «Κοκκινοσκουφίτσα πόλη», που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ποταμός, συμπεριελήφθη μαζί με το «Χιόνι» του Ορχάν Παμούκ σε μια ανθολογία ως ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα της μεταμοντέρνας τουρκικής λογοτεχνίας. Η συγγραφέας συνελήφθη μία ημέρα μετά.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Σάκης Ιωαννίδης, www.kathimerini.gr, 13.6.2019
Ασλί Ερντογάν: Η εξορία μοιάζει με φυλακή, και το τραύμα της είναι πολύ βαρύ...
Γεννημένη το 1967 στην Κωνσταντινούπολη, με σπουδές στις θετικές επιστήμες, τις οποίες εγκατέλειψε για χάρη της γραφής, η Ασλί Ερντογάν θεωρείται διεθνώς ως η φωνή της «αιχμάλωτης» Τουρκίας.
«Η εξορία μοιάζει με φυλακή», και «μπορεί τα μετατραυματικά σύνδρομα της φυλακής να υποχωρούν με την πάροδο του χρόνου, αλλά το τραύμα της εξορίας ορισμένες φορές γίνεται πολύ βαρύ»... Η συγγραφέας, δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Ασλί Ερντογάν εξαναγκάστηκε να τα δοκιμάσει και τα δύο· και τη φυλακή και την εξορία. Και το «τραύμα» και από τα δύο είναι... εμφανές – στη σχεδόν ασκητική μορφή της, στο απέραντο γαλάζιο των ματιών της που σκληραίνει όταν μιλά για την κατάσταση στη σημερινή Τουρκία, στα παραπάνω λόγια της. Αλλά και σε πολλές άλλες πτυχές της πολυκύμαντης ζωής της, όπως την αφηγήθηκε στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στο περιθώριο της 16ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, όπου ήρθε προσκεκλημένη των εκδόσεων «Ποταμός», από τις οποίες κυκλοφορούν και τα βιβλία της.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
www.pontos-news.gr, 14.5.2019
«Πρέπει να παλεύω διαρκώς με βαθιά τραύματα»
Πριν δυόμισι χρόνια η Ασλί Ερντογάν συγκλόνισε τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης με μια επιστολή μέσα από τη φυλακή στην Κωσταντινούπολη.
Πρόσφατα παρουσίασε στη γερμανική πόλη, όπου ζει από τον Σεπτέμβριο του 2017 με τη βοήθεια μιας υποτροφία, το νέο της έργο με τίτλο «Το πέτρινο σπίτι», επανερχόμενη στο θέμα. Την ημέρα εκείνη πληροφορήθηκε ότι τα βιβλία της αφαιρέθηκαν από τη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου στην Άγκυρα.
Η ίδια αισθάνεται ξένη και θλιμμένη. Θλιμμένη για την πολιτική κατάσταση στη χώρα της, παρά τη νίκη της αντιπολίτευσης στην ιδιαίτερη πατρίδα της, την Κωνσταντινούπολη.
«Πρέπει να παλεύω διαρκώς με βαθιά τραύματα» λέει η 52χρονη Tουρκάλα συγγραφέας σε συνέντευξή της στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (DPA).
Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, το καλοκαίρι του 2016, η Ερντογάν συνελήφθη. Είναι γνωστή συγγραφέας στη χώρα της, τα δοκίμια και τα βιβλία της είχαν μεγάλη επιτυχία. 132 μέρες έμεινε στις γυναικείες φυλακές του Μπακρικέι μέχρι να αφεθεί ελεύθερη, μετά από μεγάλη πίεση της διεθνούς κοινότητας.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
www.efsyn.gr, 25.4.2019
Συνέντευξη - ΑΠΕ. Ασλί Ερντογάν: Η εξορία μοιάζει με φυλακή και το τραύμα της είναι βαρύ...
Γεννημένη το 1967, στην Κωνσταντινούπολη, με σπουδές στις θετικές επιστήμες, τις οποίες εγκατέλειψε για χάρη της γραφής, η Ασλί Ερντογάν θεωρείται διεθνώς ως η φωνή της «αιχμάλωτης» Τουρκίας. Τα βιβλία της είναι απαγορευμένα στη χώρα της, ενώ μετά τη φυλάκισή της το 2016 και τις διώξεις από το καθεστώς Ερντογάν, με τον οποίο το μόνο ...κοινό είναι το επίθετο -«σαν να λέμε Παπαδόπουλος στην Ελλάδα», λέει χαρακτηριστικά- ζει εξόριστη στη Φρανκφούρτη. «Η εξορία είναι πολύ διαφορετική από το να είσαι μετανάστης, για παράδειγμα. Η εξορία μοιάζει με φυλακή. Είναι δύσκολο να κατανοήσεις γιατί πονάει τόσο. Ώσπου να σου συμβεί... Είσαι ελεύθερος να πας παντού στον κόσμο, εκτός από ένα μικρό μέρος αυτού. Κι αίφνης ο κόσμος συρρικνώνεται και μοιάζει με φυλακή», λέει η Ασλί Ερντογάν, η οποία φυλακίστηκε με την κατηγορία της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση και της υπονόμευσης της εθνικής ενότητας, ύστερα από τέσσερις μήνες κράτησης αποφυλακίστηκε, υπό όρους, ενώ η δίκη της εκκρεμεί.
«Συνάντησα μια γυναίκα, Κούρδισσα δικηγόρο, η οποία κατέφυγε στην Αυστρία, ενόσω εκκρεμούσε η δίκη της. Τελικά αθωώθηκε και κατόπιν αυτού, κοιτάζοντας γύρω της, ανακάλυψε την ομορφιά της Βιέννης, την οποία δεν είχε παρατηρήσει πριν· εν τέλει ήθελε να μείνει εκεί. Πριν, όταν επιθυμούσε διακαώς να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη, η Βιέννη ήταν γι' αυτήν μια φυλακή», εξηγεί η Τουρκάλα συγγραφέας, η οποία ζει κι αυτή έτσι, σήμερα, ως εξόριστη... «Αισθάνομαι ή μάλλον συμπεριφέρομαι κατά τον ίδιο τρόπο σε σχέση με τη Φρανκφούρτη, όπου ζω. Αρνούμαι να μάθω γερμανικά, αρνούμαι να μάθω την επόμενη στάση λεωφορείου από εκεί που μένω, αρνούμαι να επισκεφθώ μουσεία. Πάντα, με τη σκέψη ότι σε μια - δυο εβδομάδες πάλι θα επιστρέψω... Όλοι οι εξόριστοι έχουν τα ίδια συμπτώματα. Μένουν πέντε χρόνια σε μια πόλη και αρνούνται να μάθουν οτιδήποτε σε σχέση με αυτήν. Αρνούνται ακόμα και να ψωνίσουν ρούχα, με τη σκέψη ότι θα επιστρέψουν. Οι περισσότεροι φοράμε ρούχα που φέραμε μαζί μας από την Τουρκία. Ξεγελάς τον εαυτό σου ότι θα επιστρέψεις...», λέει χαρακτηριστικά.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
www.amna.gr, 14.5.2019
