Το καλάθι σας είναι άδειο!
Ποταμόπλοια / 8
«Η διάρκεια της ζωής μου ανακαλύπτω πως έχει αρχίσει να με κουράζει. Μπορώ, έστω και χαμηλόφωνα, να ομολογήσω κάτι που λίγα χρόνια νωρίτερα θα μου φαινόταν αδιανόητο. Να μην ελπίζω. Κι οι περιέργειες που έχω συσσωρεύσει τόσα χρόνια και τελικά περιφέρω αναίτια στους ώμους μου, αυτά τα άπειρα επιμελώς διατηρημένα ράκη, αναζητούν απεγνωσμένα τους τίτλους τέλους, καταδικασμένα να χαθούν, χωρίς να έχουν αποκτήσει καμιά ταπεινή χρηστικότητα».
Η Ακαδημία Αθηνών στις 22.12.16 απένειμε στον Κώστα Βρεττάκο και το μυθιστόρημά του "Ασκήσεις περιέργειας" το βραβείο Μυθιστορήματος (Πέτρου Χάρη).
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
Κ. Βρεττάκος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: Ένας αγώνας με τη μνήμη είναι το βιβλίο μου
Σκηνοθέτης, φωτογράφος και πεζογράφος, ο Κώστας Βρεττάκος μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ όχι μόνο για το βιβλίο του «Ασκήσεις περιέργειας» (εκδόσεις Ποταμός), που το χαρακτηρίζει «κατάδυση στο βυθό της μνήμης» και το οποίο αποτελεί ένα είδος οικογενειακού χρονικού με πρωταγωνίστρια τη μητέρα του, αλλά και για το πρόσωπο του πατέρα του, του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου. Ο συγγραφέας αναφέρεται, επίσης, στην ιστορική εποχή που έζησαν οι γονείς του, χωρίς να παραλείψει την κρίση στην Ελλάδα και την Ευρώπη ή την ευρωπαϊκή στροφή σε ξεχασμένα αυταρχικά πολιτικά πρότυπα.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Κώστα Βρεττάκου, στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στον Β. Χατζηβασιλείου
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
www.amna.gr, 26.3.2017
Κώστας Βρεττάκος: «Ασκήσεις περιέργειας» κριτική της Αθηνάς Αποστολίδη-Μπίνιου
Τα σπονδυλωτά κείμενα του ταλαντούχου Κώστα Βρεττάκου Ασκήσεις περιέργειας αποτελούν σταθμούς στη συγγραφική του δραστηριότητα, αφού, όπως και ο ίδιος αναφέρει, αφορούν πρόσωπα και έργα που καθόρισαν τη σταδιοδρομία του, ως σκηνοθέτη και πεζογράφου, αλλά και σε ό,τι αφορά πολιτικές ιδέες και τοποθετήσεις. Στο βιβλίο ξεπροβάλουν κοινωνικές καταστάσεις, προβληματισμοί και γεγονότα που άγγιξαν άμεσα το χαρακτήρα του, οριοθέτησαν τις αναζητήσεις του και ωρίμασαν τη σκέψη του. Ο συγγραφέας στέκεται σε μια σειρά θεμάτων περιέργειας στην προσωπική του μυθολογία. Σε έναν οικείο και όχι μόνο ιδιωτικό χώρο, αναπλασμένο με γλαφυρό και παραστατικό τρόπο, φανερώνονται οι συγγένειες μέσα από την ιδιαίτερη ευαισθησία του. Το ύφος του είναι υποταγμένο μεθοδικά στη νοσταλγία της αναφοράς. Κρατά λεπτές ισορροπίες στο προσωπικό του συναίσθημα, κι αυτό διακριβώνεται από τη ρεαλιστική καταγραφή των σκέψεών του.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
diastixo.gr, 4.11.2016
Εργασία μνήμης
Πρώτος μας προϊδέασε ο Φρόιντ, και οι επίγονοί του μας το επανέλαβαν σε όλους τους τόνους: οι αναμνήσεις μας έχουν επεισοδιακό χαρακτήρα. Τείνουμε να στραγγαλίζουμε τους τραυματικούς απόηχους, να συνθλίβουμε τις οδυνηρές στιγμές, να θεραπεύουμε τον πόνο λησμονώντας τον. Ο,τι θυμόμαστε ίσως και να μην είναι παρά ανούσιες και τετριμμένες στιγμές, που ανασύρονται για να καλύψουν τα πιο ανησυχητικά ίχνη του παρελθόντος μας. Και όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα τεκμήρια γεγονότων αλλοτινών, ίσως ο κόσμος μας όπως τον είχαμε συγκροτήσει –αποσιωπώντας, ερμηνεύοντας κατά βούληση χειρονομίες ή στάσεις, απωθώντας– να φαντάζει πια ξένος και ανοίκειος. Και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που η Πιπίτσα, το κεντρικό πρόσωπο στο σπαρακτικό απομνημόνευμα του Κώστα Βρεττάκου, μητέρα και «νεροκουβαλητής της οικογένειας», σύντροφος ποιητή, έτοιμη πάντα να βάζει «άλλες προτεραιότητες πριν από τον εαυτό της», στο τέλος της ζωής της, όταν κατά προτροπή του γιου της αναλαμβάνει να ταξινομήσει την οικογενειακή αλληλογραφία, θα αρχίσει να συμπληρώνει τις επιστολές με τη δική της εκδοχή, ανασκευάζοντας τα γεγονότα, αντιδικώντας κάποτε ακόμη και με το βίωμα. Οσο κι αν ξέρει ότι ποτέ μια ζωή «δεν διορθώνεται εκ των υστέρων».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
της Κατερίνας Σχινά, www.kathimerini.gr, 23.10.2016
Έβγαλε τη μητέρα του από τη σκιά του Νικηφόρου
Τι να πρωτογράψεις, πώς να πρωτοσυστήσεις ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε τέλη Ιουλίου από τις εκδόσεις «Ποταμός» και αποδείχθηκε θησαυρός για πολλές κατηγορίες αναγνωστών;
Οι «Ασκήσεις περιέργειας» του Κώστα Βρεττάκου μπορούν να αιχμαλωτίσουν τους φίλους της καλής λογοτεχνίας.
Τους μανιακούς με την Αριστερά και την ιστορία της.
Τους κυνηγούς κάθε νέας αποκάλυψης γύρω από τη ζωή των μεγάλων μορφών των Γραμμάτων μας.
Τους φίλους του ελληνικού κινηματογράφου. Ολο και κάποιους θα ξέχασα...
Ο Κώστας Βρεττάκος, γιος του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου, είναι και ο ίδιος κορυφαία προσωπικότητα: σκηνοθέτης, συγγραφέας, φωτογράφος και επί σειρά ετών (από το 1990 έως το 2006) «τσάρος» του ελληνικού σινεμά, ως σύμβουλος κινηματογραφίας στο ΥΠΠΟ, πρόεδρος του ΕΚΚ και εθνικός μας εκπρόσωπος σε ευρωπαϊκούς οργανισμούς.
Αποφάσισε να γράψει ένα «πειραγμένο» βιογραφικό οδοιπορικό. Και παρέδωσε ένα συναρπαστικό αφήγημα με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα, τη μητέρα του Καλλιόπη Αποστολίδου (1907-1997).
Σ’ αυτήν το αφιερώνει, άλλωστε («Στη μνήμη της μητέρας μου, Πιπίτσας»), και μια δικιά της φωτογραφία κοσμεί το εξώφυλλο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Βένα Γεωργακοπούλου, www.efsyn.gr, 10.9.2016
