Ποταμόπλοια / 35
Σύγχρονα Κλασικά
μτφρ: Αλεξάνδρα Παύλου
Γεννημένος το ’41 ο Χίλμπιγκ θεωρείται μια από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές φωνές της μεταπολεμικής Γερμανίας. Η σκληρότητα της περιγραφής μιας κοινωνίας που μάχεται με τους πιο σκοτεινούς δαίμονές της, η ωμή, ενίοτε αβάσταχτη αλήθεια των ηρώων του σε συνδυασμό με την παράνοια της καθημερινότητας, κατέταξε τον Χίλμπιχ στους «σκληρούς» συγγραφείς, τον οποίο οι συμπατριώτες του συνήθως απέφευγαν να διαβάσουν. Σήμερα αποκτά πολυάριθμο και ολοένα και πιο φανατικό κοινό. Ο εφιάλτης είναι πίσω μας, οι ανησυχητικές ομοιότητες με το παρόν μας έλκουν, γιατί μας φωτίζουν, κυρίως όμως είμαστε πλέον σε θέση να αντιληφθούμε την συγκλονιστική ανθρωπιά που αναδύεται μέσα από την τραγωδία των δοκιμαζόμενων προσώπων
Σωσίες, η ένοχη συνείδηση ενός δολοφόνου, φανατική αστυνομία και αδιανόητοι έρωτες, συνθέτουν τον αποκαλυπτικό πίνακα της μεταπολεμικής Γερμανίας, ο οποίος σύμφωνα με τους κριτικούς, φέρνει στο νου εικόνες από κινηματογραφικά αριστουργήματα όπως το «Στάλκερ» του Ταρκόφσκι και «Οι ζωές των άλλων». Η συλλογή διηγημάτων «Ο ύπνος των δικαίων», δεν είναι ένα ακόμα βιβλία για τον πόλεμο και τις συνέπειες του. Είναι ένα βιβλίο για την ανθρώπινη παράνοια και τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής, τα γυμνά βιομηχανικά τοπία που την αντικατοπτρίζουν, απ’ όπου προκύπτει όχι μια ποιητική πρόζα, αλλά μια καθαρή ποίηση, η οποία θέλει, ως τέτοια, να σώσει τον κόσμο. Το βιβλίο του Χίλμπιχ δεν συγκρίθηκε απλώς με τη «Μελαγχολία της Αντίστασης» και «Το Τανγκό του Σατανά» του Λάζλο Κρασναχορκάι, αλλά επαινέθηκε από τον ίδιο τον Ούγγρο συγγραφέα ως ένα από τα καλύτερα βιβλία του καιρού του. Ο Χίλμπιχ καταπιάνεται με το αρχέγονο θέμα της λογοτεχνίας: το πέρασμα μέσα απ’ το σκοτάδι προς ένα κάποιο φως.
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
Κριτική βιβλίου / Η Σιωπή των Δικαίων
Θεωρούμενος «σκληρός» συγγραφέας, ο Βόλφγκανγκ Χίλμπιχ βιώνει την κλειστοφοβική πραγματικότητα της πάλαι ποτέ Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Ο ιδιαίτερος Γερμανός συγγραφέας Βόλφγκανγκ Χίλμπιχ γεννήθηκε στη Θουριγγία της Ανατολικής Γερμανίας, στις αρχές του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, δίπλα από κάποιο παράρτημα του στρατοπέδου συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ. Η περιοχή επλήγη σφοδρά από τις βόμβες των συμμάχων, ενώ μεταπολεμικά, λόγω κοιτασμάτων, μετεξελίχθηκε σε βασικό κέντρο παραγωγής κάρβουνου. Ο πατέρας του χάθηκε στη μάχη του Στάλινγκραντ. Ενηλικιώθηκε με μητέρα και παππού σε ένα σπίτι όπου δεν υπήρχε ούτε μία τυπωμένη σελίδα. Αναγκάστηκε να δουλέψει σε γεωτρύπανο και σε τόρνο και ήταν αυτοδίδακτος και λάτρης του διαβάσματος. Επηρεάστηκε από τον Μπέκετ, τους Γερμανούς ρομαντικούς, τον Πόε και τον Μπομπ Ντίλαν.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Αντώνης Ν. Φράγκος, www.avgi.gr, 17.6.22
Οκτώ ερεθιστικά βιβλία που κυκλοφόρησαν πρόσφατα
Ο ιχνηλάτης βιβλιοπωλείων και βιβλιοθηκών Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης έρχεται και τη νέα χρονιά με τον Σάκο Εκστρατείας του, μιλώντας μας για βιβλία σαν να αφηγείται ιστορίες. Σήμερα, πέντε βιβλία πεζογραφίας αλλά και τρία ερεθιστικά δοκίμια που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη, https://bookpress.gr, 16.1.2022
«Ο ύπνος των δικαίων», του Βόλφγκανγκ Χίλμπιχ
Γράφοντας για τον ενδιάμεσο κόσμο
Το τοπίο σε αποσύνθεση πριν την ανασύνθεση. Μια παύση να μεσολαβεί πριν το αναπόφευκτο «μετά» και το εσωτερικό της ζωής να μην κρύβεται πια. Βίαιη διαδικασία και ας μη κινείται βίαια. Ο άνθρωπος που ζει σ’ έναν κόσμο χωρίς δέρμα, δεν μπορεί πιάσει μεγάλες ταχύτητες. Η σταθερή και μεταμορφωτική δύναμη του χρόνου τον βρίσκει και τον παρασέρνει, τον σπρώχνει στα σπλάχνα του θηρίου που αυτός δημιούργησε! Διαλυμένα βιομηχανικά συγκροτήματα, νερά που δεν έχουν τίποτα διάφανο, γκρίζος ουρανός και κτίρια-ερείπια του παρελθόντος που στέκουν σαν βλάσφημες προσευχές. Ένας κόσμος που κάποτε είχε χρώματα ανόθευτα και οι φωτιές ζέσταιναν, δεν κατέστρεφαν. Αυτός ο κόσμος κόπηκε βίαια στη μέση και το ένα μισό ψάχνει το άλλο που θα ολοκληρώσει τη μετάβαση, το σκοτάδι ψάχνει το φως και ο θάνατος έναν ήρεμο ύπνο. Η πρώτη μεγάλη διαίρεση δημιούργησε τη δεύτερη μεγάλη έκρηξη και στα θραύσματα αυτής τη γραφή του Βόλφγκανγκ Χίλμπιχ. Το βιβλίο του «Ο ύπνος των δικαίων» (Εκδόσεις Ποταμός) είναι η αποτύπωση του ενδιάμεσου κόσμου, αυτού που κανείς δεν θέλει να θυμάται και κανείς δεν θέλει να ζήσει ξανά. Ο Χίλμπιχ στέκει πάνω στις ταράτσες ετοιμόρροπων κτιρίων και επιτέλους τον βλέπουν όλοι.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Αλέξανδρος Στεργιόπουλος, www.toperiodiko.gr, 30.12.2021
Τα καλύτερα βιβλία του 2021
Οι Γερμανοί συγγραφείς κερδίζουν διαρκώς έδαφος τα τελευταία χρόνια στο ευρωπαϊκό εκδοτικό στερέωμα και ένας από αυτούς είναι ο εξαίρετος Βόλφγκανγκ Χίλπινγκ, τον οποίο έχει εξυμνήσει ο Λάσλο Κρασναχορκάι για την ουσιαστική του ματιά και τον τρόπο που μεταγράφει τα βαθιά τραύματα της Ανατολικής Γερμανίας, όπου μεγάλωσε, σε μεγαλειώδη γλώσσα. Από τις εκδόσεις Ποταμός κυκλοφορεί ο Ύπνος των Δικαίων του, σε μετάφραση Αλεξάνδρας Παύλου.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Τίνα Μανδηλαρά, www.lifo.gr, 28.12.2021
20+1 νέα βιβλία ξένης λογοτεχνίας για τις γιορτές
Από τη Γερμανία έως τις ΗΠΑ και από την Κολομβία έως τη Ρωσία. Αυτά τα είναι τα 20+1 καινούργια βιβλία ξένης λογοτεχνίας που σας προτείνουμε για τις γιορτές.
Αν σας αρέσει ο Λάζλο Κρασναχορκάι, που γιατί να μην σας αρέσει;- τότε ο Χόλμπιχ θα είναι ο «άνθρωπός» σας. Σκληρή γραφή που δεν χαρίζεται. Δεν διστάζει να μιλήσει για το σκότος που περιβάλλει την ανθρώπινη ψυχή. Η Ανατολική Γερμανία είναι η αφορμή για να μας δώσει μια συλλογή διηγημάτων ατόφιας ποίησης χωρίς ωραιοποιήσεις.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Διονύσης Μαρίνος, Andro.gr, 26.12.2021
Στιγμές μιας γκρίζας πραγματικότητας
Η ζωή στην Ανατολική Γερμανία αποτελεί κεντρικό θέμα του έργου του Βόλφγκανγκ Χίλμπιχ, ο οποίος συχνά εμπλουτίζει τις ιστορίες του με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία. Ο συγγραφέας κατάφερε να δημοσιεύσει ελάχιστα πράγματα στην Ανατολική Γερμανία και η αναγνώριση ήρθε κυρίως από την Δυτική Γερμανία. Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε το έργο του και μετά την πτώση του Τείχους και την ενοποίηση της Γερμανίας.
«Ο κόσμος, ιδωμένος από εκεί όπου έζησε ο Βολφγκανγκ Χίλμπιχ, ήταν ζοφερός και αφιλόξενος», όπως γράφει ο Λάσλο Κρασναχορκάι στον (μεταφρασμένο από τον Σπύρο Γιανναρά) πρόλογο του βιβλίου, για να προσθέσει: «Ο Βόλφγκανγκ Χίμπλιχ είναι ενός τεράστιου διαμετρήματος καλλιτέχνης. Ανακάλυψε μια θεσπέσια γλώσσα για να περιγράψει έναν φρικαλέο κόσμο».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Κώστας Αθανασίου, www.epohi.gr, 5.12.2021