Το καλάθι σας είναι άδειο!
Ποταμόπλοια / 38
Αρχές Δεκέμβρη.
Ο πατέρας μου μόλις είχε αρρωστήσει. Ο γιατρός καθαρόγραφε σε ένα χαρτί όσα όφειλε να θυμάται- όργανα, διαμέτρους, φάρμακα. Το βλέμμα μου έπεσε σε μια παρατήρηση στην κορυφή της σελίδας: Ο καρκίνος είναι ορατός με γυμνό μάτι, θυμίζει ανοικτό σμήνος αστέρων. Τι σημαίνουν όλα αυτά, ρώτησα. Ότι πρέπει να προετοιμαστείτε, απάντησε ο γιατρός, επειδή αυτή είναι η αφετηρία μιας εποχής που θα σας καταδιώξει μαζί με την προηγούμενη.
Όταν ο πατέρας του αρρωσταίνει, ο γιος του αποφασίζει να καταγράψει την ιστορία του. Καταφεύγει στα καναρίνια που εξέτρεφε τα τελευταία χρόνια ο πατέρας του και τα σημειωματάρια στα οποία κατέγραφε τις συνήθειές τους· τα θραύσματα της ζωής του που έρχονται στο φως το ένα μετά το άλλο ανασκευάζουν διαρκώς την εικόνα που είχε για εκείνον. Άραγε, πόσο μακριά μπορεί να πάει κάποιος, όταν κάθε του βήμα βυθίζεται σε κινούμενη άμμο, αναρωτιέται κάποια στιγμή. Η Ηχώ των πουλιών είναι η ιστορία της αναζήτησης αυτής της απάντησης ― και των συνεπειών που επιφέρει η ανακάλυψή της.
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
Νυχτερινό
Παλιά οι ανθρακωρύχοι κουβαλούσαν μαζί τους στις στοές των ορυχείων κλουβιά με καναρίνια. Τα πουλιά τούς κρατούσαν συντροφιά στο σκοτάδι με το κελάηδημά τους, αλλά και τους προειδοποιούσαν, όταν το τραγούδι τους εξασθενούσε, για τη διαρροή τοξικών αερίων. Στη νουβέλα του Θανάση Σταμούλη τα καναρίνια δεν κελαηδούν. Ο κίνδυνος έχει επέλθει. Η ηχώ των πουλιών είναι ένας ασθενικός απόηχος από την αντίπερα όχθη. Τα κλουβιά μένουν σιωπηλά και σκουριασμένα στο μπαλκόνι του πατρικού σπιτιού. Σε αυτό το «αμείλικτο» σπίτι επιστρέφει ο αφηγητής για να αποχαιρετήσει τον νεκρό πατέρα του.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Λίνα Παντελέων, www.kathimerini.gr, 31.03.2022
500 λέξεις με τον Θανάση Δ. Σταμούλη
Ο Θανάσης Δ. Σταμούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Το πρώτο του βιβλίο, «Η σκιά στο δέντρο» (εκδ. Ποταμός), κυκλοφόρησε το 2016. Ακολούθησε η νουβέλα «Ab Ovo», το 2017. Το τρίτο του βιβλίο, «Η ηχώ των πουλιών», κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις Ποταμός.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Το «Κουτσό» του Χούλιο Κορτάσαρ και το «Και με το φως του λύκου επανέρχονται» της Ζυράννας Ζατέλη.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο κ. Ζοσέ, ο μοναχικός γραφέας του Γενικού Ληξιαρχικού Μητρώου του Κράτους στο «Ολα τα ονόματα» του Ζοσέ Σαραμάγκου, γιατί, παρά τη διαρκή μάχη του με τη γραφειοκρατία και μη παρακάμπτοντας τις τραυματικές εμπειρίες του, βρήκε έναν δικό του τρόπο να υπάρχει μέσα στον κόσμο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
www.kathimerini.gr, 28.2.2022
Θανάσης Δ. Σταμούλης: «Κάθε θάνατος είναι μια πράξη άθραυστη»
Ο συγγραφέας Θανάσης Δ. Σταμούλης μιλά για τα χαρακτηριστικά της γραφής του, εστιάζοντας στην τρίτη νουβέλα του, Η ηχώ των πουλιών 2021.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Χρύσα Φάντη, www.fractalart.gr, 8.2.2022
Η ηχώ των πουλιών - Θανάσης Δ. Σταμούλης
Ήδη από τη Σκιά στο δέντρο, το μυθιστόρημα με το οποίο ο Θανάσης Σταμούλης πρωτοεμφανίστηκε το 2016, έγινε αντιληπτός ο ιδιαίτερα προσωπικός τρόπος του να χειρίζεται τη γλώσσα, η διάχυτη ποιητική αίσθηση μιας κατά βάθος ρεαλιστικής περιγραφής του περιβάλλοντος κόσμου, καθώς αφηγούνταν μια ιστορία δίχως κάποια φαινομενική πρωτοτυπία, μια ιστορία ενηλικίωσης στην Κατοχή, μια ιστορία μάλλον γνώριμη, και όμως δοσμένη με έναν τρόπο ικανό να χαραχτεί για καιρό στην αναγνωστική μνήμη. Το πάντα επίφοβο δεύτερο βήμα (Ab Ovo, 2017) ήρθε να επιβεβαιώσει και με το παραπάνω τον αρχικό ενθουσιασμό· η ιστορία τεσσάρων νέων ανθρώπων, η ανάγκη για επιβίωση, η ελπίδα για αναγέννηση και ο φόβος που παραφυλάει στη γωνία· μια ιστορία οικεία, που η γλώσσα και ο ρυθμός της, ο τρόπος αφήγησης εν γένει, τη μετατρέπουν σε νουβέλα, άλλωστε, η Ιστορία, κατά τη Λε Γκεν, είναι ο τρόπος που λέγεται η Ιστορία, και ο Σταμούλης έχει κατακτήσει τον δικό του τρόπο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
https://no14me.blogspot.com, 13.1.2022
Η ηχώ της απόστασης
Ο (επικείμενος) θάνατος ενός «αγαπημένου» μπορεί να αποτελέσει τον μικρό σεισμό που θα ανατάξει τα πράγματα του κόσμου. Ετσι μπροστά σ’ αυτόν ο πενθών ξαναβλέπει τον εαυτό του αλλά κυρίως τη σχέση του με τον μελλοθάνατο ή τον νεκρό, τη σχέση που στιγμάτισε την κοινή ζωή τους. Ο θάνατος είναι η φιλοσοφία της ζωής, η αναθεώρηση όσων βιώθηκαν και η αναστόχευση όσων έρχονται.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Γιώργος Ν. Περαντωνάκης, Επιμέλεια: Μισέλ Φάις, www.efsyn.gr, 9.1.2022
Σύννεφο μελωδικό
Η ποιητική νουβέλα αφήνει τον συγγραφέα ξέπνοο, μόνο, σχεδόν απελπισμένο. Η ποίηση σε πεζό λόγο είναι μαχαίρι κοφτερό που μπορεί να πληγώσει ακόμη και τον Θεό τον ίδιο της γραφής. Μια λάθος κίνηση, μια απερίσκεπτη ενέργεια και το χάος δημιουργείται εν ριπή οφθαλμού. Ο συγγραφέας παρασύρεται από τα άγρια νερά του ματαιόδοξου λόγου και το κενό του περιεχομένου που νόμιζε πως είναι ο σκοπός του. Η ασταμάτητη διεύρυνση της ποίησης και η ένταξη της σ’ έναν χώρο με ευθείες γραμμές και κρυμμένα νοήματα μοιάζει με σίγουρη αποτυχία. Η ποίηση έχει τη χάρη και τη δύναμη του ξαφνικού, ενώνει τα φαινομενικά ασύνδετα και επικοινωνεί καλύτερα με τη μουσική. Η ποιητική πορεία δεν φαίνεται, την αισθάνεσαι και τη φτιάχνεις στο μυαλό σου, κάθε φορά και διαφορετική. Η ποίηση που ακολουθεί και δεν ακολουθείται είναι καταδικασμένη να μείνει βουβή. Όταν δε, ο εκφραστικός χώρος είναι μεγάλος, κινδυνεύει να χαθεί στη λευκή τρύπα που η ίδια δημιούργησε. Το μυστικό για τους τολμηρούς είναι η μουσική, αυτή που σκάει σ’ ένα σύρμα και το κίτρινο χρώμα της διαχέεται παντού. Σύννεφο μελωδικό μ’ ένα άφυλο πουλί να κατοικεί εντός του. Το βλέμμα ξεκινά από κάτω και μας δίνει το βιβλίο «Η ηχώ των πουλιών» (Εκδόσεις Ποταμός).
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Αλέξανδρος Στεργιόπουλος, www.toperiodiko.gr, 24/11/2021
