Φάροι & φαρίσκοι / 6
14 ασπρόμαυρες φωτογραφίες
«Εκείνο τον καιρό, έβλεπα συχνά ένα όνειρο. Ήταν αγαπημένοι φίλοι των παιδικών μου χρόνων και συγγενείς, όλοι τους δολοφονημένοι, που σαν σκιές μπαίναν στο δωμάτιο και με ρωτούσαν γιατί τους πήραν τη ζωή. Κι αυτοί, ήταν ακόμη ολοζώντανοι στη μνήμη μου. Κι έμοιαζε κανένας να μην τους θυμάται, σαν να μην είχαν γεννηθεί αυτοί οι άνθρωποι! Ήθελα να αφηγηθώ τον τραγικό θάνατο των συγγενών μου, της Ρινέτ, δεκατεσσάρων χρονών, και του αδερφού της, Μωρίς Ερρέρα, είκοσι, της Λορέτ, δεκαεπτά, και του αδερφού της, Τόρρυ Κουένκα, είκοσι τριών, και των γονιών τους, της Αιμέ και του Μανουέλ Ερρέρα και της χήρας Σάρας Κουένκα. Θα ’θελα να ’ξερα πώς θα ένιωθε μια Γερμανίδα αν, ξαφνικά και χωρίς λόγο, σκότωναν τον σύζυγό της, τα παιδιά της, τους γονείς της και τ’ αδέρφια της, αν έβλεπε τον θάνατο να έχει πάρει σβάρνα εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο κι ανάμεσά τους και τους δικούς της. Τα χρόνια του πολέμου στη Γερμανία, αλλά και μέχρι σήμερα, δεν ακούστηκε ούτε μία γυναικεία φωνή να βροντοφωνάζει τον αποτροπιασμό της για τον στρατό που σκότωσε 1.500.000 παιδιά. Αλίμονο! Η διεξαγωγή αυτού του πολέμου δεν έγινε με μολότοφ ούτε με καλάζνικοφ. Ό,τι πιο θανατερό υπήρξε ποτέ στους πολέμους έλαβε χώρα τότε. Αν λοιπόν κάποιες στιγμές παρασύρομαι και γίνομαι πολεμική, μη δυσανασχετείτε, είναι γιατί απέναντι στους θαλάμους αερίων και στην καταστροφή έπρεπε να σταθώ, έστω με τα λόγια εννοείται, εκεί όπου εκείνοι κάναν έργα.»
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
Τα μεγάλα «γιατί» της Ιστορίας
Με αφορμή τη σημερινή Διεθνή Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος ξαναδιαβάζουμε το βιβλίο «Εδώ δεν έχει γιατί» (εκδόσεις Ποταμός) της Ραχήλ Χασίδ-Καλαντζοπούλου (1929-2017). Η συγγραφέας γεννήθηκε στην Καβάλα. Όταν το 1941 εισέβαλε ο γερμανικός στρατός στην Ελλάδα κατέφυγε με τους γονείς της στη Θεσσαλονίκη και εκεί στην Αθήνα δύο χρόνια μετά, εξαιτίας των φυλετικών νόμων και την απειλή εξορίας στην Πολωνία. Στις 25 Μαρτίου 1944 συνελήφθη έχοντας πλαστή ισπανική ταυτότητα και φυλακίστηκε στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Στις 2 Απριλίου μαζί με άλλους Έλληνες και Ισπανούς Εβραίους μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Εμυ Ντούρου, www.documentonews.gr. 27.1.2022
Στη Short List για το βραβείο Διηγήματος του Αναγνώστη
«Αν κάποιες στιγμές παρασύρομαι και γίνομαι πολεμική, μη δυσανασχετείτε, είναι γιατί απέναντι στους θαλάμους αερίων και στην καταστροφή έπρεπε να σταθώ, έστω με τα λόγια εννοείται, εκεί όπου εκείνοι κάναν έργα»
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
www.oanagnostis.gr
Το έγκλημα, οι δράστες και οι θεατές
Η Ραχήλ Χασίδ-Καλαντζοπούλου δεν πρόλαβε να δει το βιβλίο με την προσωπική της μαρτυρία τυπωμένο στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Έφυγε νωρίτερα μέσα στο χρόνο για το μεγάλο ταξίδι…
Και η Ραχήλ ήταν μία εξ αυτών. Έζησε τη κόλαση επί γης, γλύτωσε από του Χάρου τα δόντια, στάθηκε όρθια, πάλεψε για τη ζωή και τα κατάφερε. Και όχι μόνο τα κατάφερε αλλά έγινε και ένα δυνατό παράδειγμα τροφοδοσίας της συλλογικής μνήμης στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Γ. Κ. Καρατζάς, www.protothema.gr, 15.1.2018