Γεννήθηκα στο Μαιευτήριο της Έλενας το 1961. Όλη η παιδική ηλικία μου χαρακτηριζόταν από τη φράση «Πήγαινε, παιδί μου, να παίξεις με τ’ άλλα παιδάκια. Τι δουλειά έχεις με τους μεγάλους;» Μα εμένα μου άρεσε να παρατηρώ, φτάνοντας μέχρι και σε ακρότητες. Όπως το να κατεβαίνω στη σχολική στάση στις 5:30 για να προλάβω τον μπουζουξή με την κόκκινη κάλτσα που σχόλαγε, και την καθαρίστρια με την κάλτσα για τον φλεβίτη που έπιανε δουλειά. Ιδιαίτερο παιδί, αλλόκοτο, μετριότης εκ πεποιθήσεως (μπορεί και εκ λαχανιάσματος) και με κατεύθυνση «στη ζωή δεν ήρθαμε να διαγωνιστούμε, αλλά να ζήσουμε».
Σπούδασα Ιστορία της Τέχνης μάλλον μαγεύτηκα από τον τρόπο που η ιστορία καθρεφτίζεται στο παράλληλο σύμπαν των καλλιτεχνών. Να μη σας κουράζω... 1961-2013 πλήρης στιγμών. Ταξίδια από την αποστειρωμένη Ιαπωνία μέχρι τη νεκραναστημένη Αλβανία, αγάπη στης Ανατολής τα παζάρια. Κυρίως για τα φλύαρα μάτια. Άγκυρα στην Τήνο. Μυρουδιές, γεύσεις, έρωτες βαρβάτοι και ανεμοέρωτες. Ευλογήθηκα με τρεις γέννες: η Ελισάβετ 29, ο Αρίστος 26, ο Κώστας 9. Από τον ίδιο άνδρα. Το λες μέχρι και αναρχικό.
Επαγγελματικά; Έντεκα χρόνια ως «Η άλλη πλευρά του Αδάμ» στους 4Τροχούς (ωραία πέρασα με άνδρες αναγνώστες)· Ταχυδρόμος, ρεπορτάζ και συνεντεύξεις μαγευτικών ανθρώπων. «Απλώς Reality, μωρό μου», εβδομαδιαία στήλη χρονογραφήματος στις Εικόνες. Ιδρυτικό μέλος στη διαδικτυακή ομάδα του Protagon.gr. Και τώρα το πρώτο μου βιβλίο... Πόσες σελίδες; Και να φανταστείτε μια ζωή χωρούσα σε «πεντακόσιες το πολύ» λέξεις! Ε, για το Κάποτε θα γράψω ένα βιβλίο χρειάστηκαν παραπάνω.
