Το καλάθι σας είναι άδειο!
Ποταμόπλοια / 19
Δύο ώριμες στην ηλικία, ετεροθαλείς αδελφές, με έναυσμα τις κρυφές ματιές της μιας προς τα αποδυτήρια ενός γυμναστηρίου απέναντι απ’ την μπαλκονόπορτά τους, περνούν τις μέρες τους εξιστορώντας η μία στην άλλη τα καθέκαστα (δεν αποκλείεται και επινοημένα απ’ τις ίδιες) μιας φρικτής ιστορίας. Επάλληλες αφηγήσεις, δεμένες συνειρμικά, μαζί με πολλές αναδρομές, σε φόντο σκοτεινού ερωτισμού, που καθώς αλληλοσυμπληρώνονται αποδίδουν την αλήθεια, δηλαδή τον μύθο της ζωής των δύο γυναικών.
Κι αν η αλήθεια είναι αυτή, γιατί να ενδιαφέρει τελικά αν η πραγματικότητα υπήρξε άλλη…
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
Αντώνης Νικολής: «Το γυμναστήριο»
Tο συνολικό αποτέλεσμα κυριολεκτικώς συναρπάζει, σε σημείο μάλιστα που η πικρή γεύση που αφήνει στην ψυχή και στο στόμα να είναι υπερβολική και σχεδόν επιβεβλημένη.
Συνεχίζοντας την έντονη θεατρικοποίηση των πεζών του, ο Αντώνης Νικολής αυτή τη φορά βάζει στο κάδρο δυο ώριμες, ηλικιωμένες γυναίκες, ετεροθαλείς και σίγουρα ψυχολογικά διαταραγμένες. Πράγματι, η Ρούλα και η Ράνια. Δυο φιγούρες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, βιώνουν αληθινά και φανταστικά επεισόδια, ζουν άλλοτε στα παιδικά τους χρόνια και άλλοτε σε ένα μέλλον μάλλον απίθανο να επέλθει, μπλέκουν την ιστορία της μητέρας τους με τη δική τους παρέα μέσα στον χρόνο, τέλος παίρνουν μέρος σε γεγονότα στα οποία δεν έχουν την παραμικρή συμμετοχή. Ο συγγραφέας γράφει με εκπληκτική ευφυΐα στέλνοντας τις ηρωίδες του πίσω στον καιρό της εφηβείας, όπου η σεξουαλικά αχόρταγη μητέρα τους συνευρίσκεται με πολλούς άνδρες –όπως λέει, άσχημους και όμορφους, πλούσιους και φτωχούς, κ.λπ.– δημιουργώντας ανεξίτηλα τραύματα στα δύο κορίτσια. Πέρα από την ηθική όμως πλευρά της ιστορίας της μάνας, πέρα από το τι έλεγε ο κόσμος για εκείνη, πέρα από την εξαφάνισή της για μέρες από το σπίτι, πέρα από την αρνητική ενέργεια που αφήνει στις κόρες της, εκείνες μεγαλώνουν μέσα σε ένα πλαίσιο εφιαλτικό, το οποίο όπως είναι φυσικό άφησε πολλά σημάδια στο ψυχολογικό τους στάτους.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Χρίστος Παπαγεωργίου, https://diastixo.gr, 12.4.2019
Ο αυθεντικότερος τόπος να συναντηθούμε
Ακόμα μια ξεχωριστή βραδιά μετά από κείνην στη Λέσχη Ανάγνωσης τον περασμένο Ιανουάριο. Χτες, Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019, στο ιδιαίτερα φιλόξενο βιβλιοπωλείο Επί Λέξει, Λυκαβηττού και Ακαδημίας 32, στην εκδήλωση που οργάνωσε με πολλή φροντίδα η Αναστασία Λαμπρία / οι Εκδόσεις Ποταμός. Είχαμε συναποφασίσει με τους δημοσιογράφους (αλλά και απόφοιτους φιλοσοφικών σχολών) Μαίρη Αδαμοπούλου και Κώστα Μοστράτο να πούμε τη βραδιά Εκδήλωση, όχι Παρουσίαση, να είναι περισσότερο ένα είδος ξενάγησης, όπως συνήθως λέγεται, στο εργαστήρι / στο ύφος να το πω… φιλολογικότερα της γραφής μου. Η Αναστασία έδωσε τον καταλληλότερο τίτλο «Ο Α. Ν. και τα κλειδιά για Το γυμναστήριο».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
https://antnikolis.blogspot.com, 28.3.2019
Η απρόβλετη πινακοθήκη ελασσόνων χαρακτήρων
Παρακολουθούμε τη Ράνια να «τσουλάει το αμαξίδιο ίσαμε την ανοικτή μπαλκονόπορτα. Ψάχνει πυρετικά απέναντι, στ’ αποδυτήρια του γυμναστηρίου, τον νεαρό άντρα που συνήθισε ν’ αποκαλεί Βασίλη». Η Ράνια ζει μαζί με τη Ρούλα, την ετεροθαλή αδελφή της σε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα, απομονωμένες, δύο γυναίκες κάποιας ηλικίας. Ζουν πίσω από μία γάζα μνήμης ή έστω ανάμεσα σε παραμορφωτικά κάτοπτρα. Είναι μια νουβέλα που κατά μία έννοια διευρύνει την ευρεία πινακοθήκη χαρακτήρων που εξελικτικά και με διάθεση ψυχικού ανατόμου προχωρεί ο Αντώνης Νικολής. Αυτό το τελευταίο του έργο, το «Γυμναστήριο» (προς το οποίο έχει θέα το διαμέρισμα των δύο αδελφών), είναι ένα απόσταγμα χρόνων σπουδής πάνω στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης, αλλά εν προκειμένω όλο το σκοτεινό υπόβαθρο ζει και αναπνέει κάτω από τη συχνά ευτράπελη και πεζή καθημερινότητα. Το «Γυμναστήριο» είναι ένα βιβλίο για τη σεξουαλικότητα, την απομόνωση, τα απωθημένα, την κλίμακα επιβολής και τις τερατογενέσεις που προκαλούν ο εγκλεισμός και η περιορισμένη επαφή με το γίγνεσθαι, αλλά πάνω από όλα είναι ένα αφήγημα με νυστέρι στους ιστούς της κοινωνίας. Η Ράνια και η Ρούλα διαφέρουν ως χαρακτήρες αλλά η συμβίωσή τους σε ένα διαμέρισμα με ελάχιστη επαφή με τον έξω κόσμο τις καταδικάζει σε μία αλληλεξάρτηση ευεργετική όσο και τερατώδη. Η σκιά της μάνας τους γίνεται συχνά ένας συγκάτοικος, και όσο απέλπιδες κι αν είναι ορισμένες φορές οι προσπάθειες σύνδεσης με την πραγματικότητα, η Ράνια και η Ρούλα μας υπενθυμίζουν διαρκώς ότι ο κόσμος αντιστοιχεί στην ιδέα που έχουμε γι’ αυτόν.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Νίκος Βατόπουλος, www.kathimerini.gr, 15.1.2019
Η Κατερίνα Σχινά για το Γυμναστήριο του Αντώνη Νικολή
Δυο ώριμες, ακαθόριστης ηλικίας ετεροθαλείς αδελφές μετρούν τον άδειο χρόνο τους, τις ψυχοβόρες επιθυμίες τους, τις επίμονες ενοχές τους σ’ ένα μικροαστικό διαμέρισμα, από την μπαλκονόπορτα του οποίου η μια παρακολουθεί τους νεαρούς αθλητές στο απέναντι γυμναστήριο. Οι δυο γυναίκες μιλούν ακατάπαυστα, δίνοντας σχήμα στους φόβους και τους πόθους τους, ανήμπορες να συνδιαλλαγούν πραγματικά με όσα τις στοιχειώνουν, θέλοντας και μαζί τρέμοντας να αρθρώσουν το ανείπωτο, θέλοντας και μαζί τρέμοντας μήπως και το δουν να αναδύεται, τρομερό, μέσα από τις αφηγήσεις τους. Ανεσταλμένη σεξουαλικότητα, στρεβλωμένος ερωτισμός, άνυδρος βίος, ενδεχομένως κάποιο έγκλημα (μα είναι, όντως, πραγματικό;), ένα παρελθόν που εισβάλλει στο παρόν και το παραμορφώνει, τραύματα ανεπούλωτα, σε μια αφήγηση έξοχα δουλεμένη. Κ.Σ
Βιβλία για τις γιορτές
Θέα στο γυμναστήριο. Δύο ετεροθαλείς αδελφές ώριμης ηλικίας κοιτάζουν από το μπαλκόνι τους τα αποδυτήρια του γυμναστηρίου και συνομιλούν σχετικά με πράγματα που έζησαν ή που δεν έζησαν, σε αυτό το κωμικοτραγικό και θεατρικού χαρακτήρα σύντομο μυθιστόρημα του Αντώνη Νικολή «Στο γυμναστήριο» (εκδ. Ποταμός), που δημιουργεί στον αναγνώστη μια αίσθηση ακινησίας.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Άθως Δημουλάς, www.kathimerini.gr, 10.12.2018
