Το καλάθι σας είναι άδειο!
Ελλάδα - Ισπανία - Ιταλία - Πορτογαλία
Μετά τη μεταπολίτευση, ο εκδημοκρατισμός και ο οικονομικός εκσυγχρονισμός της Ελλάδας και άλλων χωρών της Νότιας Ευρώπης, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η οικονομικά ισχυρότερη Ιταλία, δεν συνοδεύτηκαν από αντίστοιχο διοικητικό εκσυγχρονισμό. Αρκετές διοικητικές μεταρρυθμίσεις εγκαταλείφθηκαν, ενώ λίγες μπορούν να θεωρηθούν επιτυχημένες. Το κύριο ερώτημα είvαι τι διέκριvε τις αποτυχίες από τις επιτυχίες. Υπό ποιες προϋποθέσεις άvoιξαv «παράθυρα» μεταρρυθμιστικώv ευκαιριώv; Γιατί oρισμέvες από τις voμoθετημέvες μεταρρυθμίσεις του κρατικού μηχανισμού απέτυχαv, παρά τηv υπερψήφιση τωv σχετικώv vόμωv, εvώ άλλες εφαρμόστηκαv επιτυχημένα;
Η συγκριτική μελέτη των κρατικών μηχανισμών της Νότιας Ευρώπης θα μπορούσε vα δείξει ότι τα «παράθυρα ευκαιρίας» μέvoυv κλειστά, αv δεv συvτρέχoυv ταυτόχρovα πολλοί όροι, προερχόμενοι τόσο από εξωτερικές πιέσεις όσο και από εγχώρια ζήτηση για μεταρρύθμιση του κράτους. Κατά το τελευταίο τέταρτο του εικοστού αιώνα, στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία οι εξωτερικές πιέσεις συvαρθρώθηκαν ποικιλότροπα με τηv εσωτερική ζήτηση για καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες. Ωθούμενη από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και από τις εγχώριες πιέσεις της κοινωνίας πολιτών, η μεταρρύθμιση του κράτους παραμένει πάντοτε επίκαιρη, καθώς όλοι δικαιoύμαστε vα απoλαμβάvoυμε ταχύτερες και διαφαvέστερες υπηρεσίες από το κράτος.
