και άλλες μικρο-ιστορίες
Ποταμόπλοια / 48
Μικρά αμελητέα συμβάντα, όπως το κυνήγι μιας ενοχλητικής μύγας ή μιας τελευταίας μπουκιάς, το στρίψιμο ενός τσιγάρου, η αϋπνία από τις γοερές κραυγές ενός κουταβιού, ξεστρατίζουν κάποτε σε μια απρόσμενη λεπτομέρεια ανασυνθέτοντας τον θραυσματικό κόσμο που μας περιβάλλει, όπως όταν κανείς ξαφνικά αντικρίζει μια εικόνα που κρύβεται πίσω από το ρυζόχαρτο που την προστατεύει. Δοσμένα με ακραία ενίοτε ελλειπτικότητα, τα σπινθηροβόλα μικρο-διηγήματα της συλλογής κατεργάζονται με μαύρο χιούμορ την τέχνη της απόλαυσης.
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
Reading Greece: Avgi Lilli – “We are on the verge of a colossal change in terms of aesthetics within an unprecedented international political impasse”
Avgi Lilli (Bulgaria, 1980) is a Greek-Cypriot writer based in Nicosia, Cyprus. She writes poetry, microfiction and scripts for short film productions. She has also written short theatrical plays staged in Cyprus. She has published 3 poetry collections in Greek: Rough notes on a life vest (Nicosia, Armida, 2011), The Slaughter of the Century (Larissa, Thraka,2018; 2nd edition 2020) and Tail on the edge (Larissa, Thraka, 2021; 2nd edition 2023–shortlisted for the Cyprus Literary Awards). Her short stories collection Tracing paper and other short stories was published in 2023 by Potamos Publications and was awarded the “Chartis” Prize for Prose (2024).
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Interview by Athina Rossoglou, www.greeknewsagenda.gr, 29.8.2024
Θέλω να «διασώσω» με τις λέξεις μια αίσθηση…
Η Αυγή Λίλλη απέναντι σ’ ένα ερωτηματολόγιο που επιχειρεί να ψηλαφίσει, εντός και εκτός αφηγηματικής επιφάνειας, διαθέσεις, εμμονές, αναγωγές.
Δέκα ερωτήσεις, περισσότερο αφορμές και σπινθήρες για μια συνομιλία, ανάμεσα σ’ έναν επίμονο αναγνώστη και ένα πρόσωπο της γραφής. Σήμερα η Αυγή Λίλλη απέναντι σ’ ένα ερωτηματολόγιο που επιχειρεί να ψηλαφίσει, εντός και εκτός αφηγηματικής επιφάνειας, διαθέσεις, εμμονές, αναγωγές...
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Επιμέλεια:Μισέλ Φάις, efsyn, 15.5.24
Η δύναμη του ακαριαίου
Στοιχεία αυτομυθοπλασίας, προσωπικές ή συλλογικές εμμονές, μικρές προσδοκίες ή μεγάλες επιθυμίες που περιγράφονται με χιούμορ και άνεση, αντιδράσεις και συναισθήματα που μοιάζουν άλλοτε φαιδρά κι άλλοτε απλώς δεδομένα, καθρεφτίζουν με πρωτοτυπία και ακρίβεια τις σαθρές αξίες και τις υπαρξιακές και κοινωνικές ψευδαισθήσεις μιας γενιάς.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Χρύσα Φάντη, Επιμέλεια: Μισέλ Φάις, efsyn, 27.04.24
Οι αρετές της συντομίας
«Φέτες ζωής» ονόμασαν οι Γάλλοι τις πρώτες βινιέτες, κάτι πολύ διαφορετικό βέβαια από αυτό που σήμερα αποκαλούμε μικρο-ιστορία, μικρο-διήγημα. Γεμάτο από τέτοιες φέτες ζωής είναι και το βιβλίο της Αυγής Λίλλη: μια γυναίκα κρατά στην αγκαλιά της ένα γατί, κάποια άλλη τρώει την ιερή τελευταία μπουκιά του γεύματός της, το Café Royal σερβίρει κρέας και κορίτσια την Παρασκευή, μια συζήτηση λαμβάνει χώρα στο μπαρ κάποιου ξενοδοχείου με μουσική υπόκρουση το “Slave to Love” του Μπράιαν Φέρι…
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Ούρσουλα Φωσκόλου, booksjournal, 23.12.2023
Η ελαφρότητα και η αντοχή του μικρού
Τα τελευταία χρόνια το αναγνωστικό κοινό και η κριτική υποδέχτηκαν ευμενέστατα νέες και νέους κύπριους συγγραφείς (Παπαλοΐζου, Σωτηρίου, Διονυσίου, Μαργαρίτης κ.ά.) που δεν διστάζουν να ψηλαφήσουν με ανατρεπτικό και απρόσμενο τρόπο τραύματα και ανοιχτές πληγές της κυπριακής ιστορίας, αξιοποιώντας ενίοτε και την κυπριακή διάλεκτο. Η περίπτωση της Αυγής Λίλλη (1980), που με το «Ρυζόχαρτο και άλλες μικρο-ιστορίες» κάνει την πρώτη της πεζογραφική εμφάνιση, είναι πολύ διαφορετική, αλλά εξίσου ενδιαφέρουσα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Κώστας Καραβίδας, www.epohi.gr, 8.10.2023
«Ακραία ελλειπτικότητα»
Η ελλειπτικότητα, ειδικά στο πλαίσιο του μικροδιηγήματος, συνιστά ύψιστη αρετή. Δεν είναι όμως ποτέ μόνο θέμα συμπύκνωσης. Ο συγγραφέας δηλαδή μπορεί να καλείται να επινοήσει τρόπους που θα ξεφύγουν από το προφανές και θα προσφέρουν εκφάνσεις της περίφημης «ανοικείωσης», αλλά το διήγημα είναι πάντα και μια άσκηση ύφους. Έτσι, όταν ο αναγνώστης υποβάλλεται σε αυτή τη διαδικασία ανακάλυψης του νοήματος –κάποιου νοήματος–, στο «κλικ» που εκείνη ακριβώς τη στιγμή αναδιατάσσει το κείμενο σημασιολογικά και προσφέρει έναν νοηματικό φορμαλισμό αισθητικής τάξης, το διήγημα επιτυγχάνει στις λιγοστές γραμμές του ό,τι επιτυγχάνει το μυθιστόρημα στο οποίο ο συγγραφέας καλείται, μεταξύ άλλων, αντί να συμπυκνώσει, να αναπτύξει. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ισχύουν γενικά στη λογοτεχνία όλα αυτά και οι διακρίσεις που σκιαγραφώ ανάμεσα στη μικρή και τη μεγάλη φόρμα δεν παύουν να είναι λίγο πολύ αυθαίρετες. Η Αυγή Λίλλη (Βουλγαρία, 1980 - «Μεγάλωσε και ζει στη Λευκωσία») προσφέρει στη συγκεκριμένη συλλογή μερικά εξαιρετικά δείγματα «ακραίας ελλειπτικότητας», για να χρησιμοποιήσω τον όρο που εμφανίζεται στο οπισθόφυλλο. Η έκτασή τους ενδέχεται να παραπλανήσει τον αναγνώστη που μπορεί και να μην διακρίνει άμεσα την αισθητική αξία τους.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Αλέξανδρος Ζωγραφάκης, www.istos.gr, 19.8.2023
Αυγή Λίλλη: Η λογοτεχνία δίδει υπόσταση στην εντύπωση
Μετά από τρεις ποιητικές συλλογές, η Αυγή Λίλλη εξέδωσε την πρώτη της συλλογή μικροδιηγημάτων, υπό τον τίτλο «Ρυζόχαρτο». Δοσμένες με ακραία ενίοτε ελλειπτικότητα, οι μικρο-ιστορίες της συλλογής κατεργάζονται με μαύρο χιούμορ την τέχνη της απόλαυσης. Η Κύπρια συγγραφέας εστιάζει στο στιγμιότυπο με σημείο εκκίνησης μικρά αμελητέα συμβάντα που ξεστρατίζουν ανασυνθέτοντας τον θραυσματικό κόσμο που μας περιβάλλει.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Γιώργος Σαββινίδης, www.philenews.com, 19.4.2023