Εισαγωγή: Δ. Ζ. ΣΟΦΙΑΝΟΣ
Ο σπουδαίος φωτογράφος γνώρισε τα Μετέωρα κατά τη δεκαετία του 50. Για τα επόμενα σαράντα χρόνια επέστρεφε γοητευμένος από τη μυστηριακή και υποβλητική ατμόσφαιρα του φυσικού και ανθρώπινου τοπίου της μοναστικής πολιτείας. Σκηνές της καθημερινής μοναστικής ζωής, προσωπογραφίες μοναχών, κομμάτια του καλλιτεχνικού θησαυρού καταγράφονται με τη ματιά και την απαράμιλλη τεχνική του μεγάλου φωτογράφου. Οι διακόσιες φωτογραφίες που συγκεντρώνονται στον τόμο απεικονίζουν όχι απλώς ένα αριστοτεχνικό δείγμα της χριστιανικής ορθόδοξης λατρευτικής αγωγής αλλά και μια συγκλονιστική ανθρώπινη κίνηση προς το θείο που σκηνοθέτησε η πνευματικότητα με την προνομία μιας σπάνιας φυσικής ομορφιάς. Καταγράφουν έτσι την συναρπαστική απόπειρα μιας σεμνής ευαισθησίας να συλλάβει το υπερφυσικό κάλλος.