Σε ανατύπωση
μτφρ: Γ. Σαγκριώτης, Λ. Αναγνώστου, Ν. Δασκαλοθανάσης
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΓΡΑΨΑΝ:
«Το δεύτερο βιβλίο αποτελείται από τρία δοκίμια και ένα επιλογικό κείμενο του Νίκου Δασκαλοθανάση . Ο Georg Simmerl (1858-1918), ο Joachim Ritter (1903-1974) και ο Ernst H. Gombrich (1909-2001) «επιχειρούν- γράφει ο Δασκαλοθανάσης – ο καθένας από τη δική του σκοπιά και με τα εφόδια που τους προσφέρει η εποχή τους, να φωτίσου τις συνθήκες της ανάδυσης, υπό το πρίσμα της θεωρητικοκοινωνιολογικής ανάλυσης ο πρώτος, της φιλοσοφίας ο δεύτερος και της ιστορίας της τέχνης ο τρίτος. Αυτή η απόπειρα δίνει στα τρία κείμενα μια εκπληκτική συνοχή, που υποστηρίζεται επιπλέον από τρεις, άρρητες, κοινές παραδοχές, Πρώτον: και για τους τρεις συγγραφείς ως φύση εκλαμβάνεται ουσιαστικά το πραγματικό φυσικό ανθρώπινο περιβάλλον από το οποίο «αποσπάται» το τοπίο. Δεύτερον: και στα τρία κείμενα το τοπίο γίνεται αντιληπτό ως «κατασκευή» μέσω της οποίας διαμεσολαβείται η φύση. Τρίτον: εδώ η τέχνη μοιάζει να αποτελεί ένα υψηλού επιπέδου εργαλείο συγκρότησης της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση»
Νίκος Ντόκας, Βιβλιοθήκη, Ελευθεροτυπία, 6.8.2004